بکارگیری منطق فازی در ارزیابی میزان لول خوردگی پارچه های حلقوی یکروسیلندر ساده

یکی از مشکلات عمده در تولید پارچه های حلقوی پودی یکروسیلندر که به عنوان یک مشکل ذاتی بسیار معمول در این پارچه ها دیده شده و تاثیر بسیار زیادی بر روی دو گزینه زیبایی ظاهری و کارایی این پارچه دارد، لول خوردگی است. در این تحقیق هدف پیشبینی میزان لول خوردگی پارچه حلقوی یکروسیلندر پنبه ای با استفاده از منطق فازی است. سیستم ریسندگی و عامل نخ، حالت استراحت و ساختار پارچه از متغیرهایی هستند که بر روی لول خوردگی پارچه تاثیر موثری دارند. جهت تهیه نمونه پارچه های حلقوی یکروسیلندر، از نخ یک لای %۱۰۰ پنبهای با نمره ۳۰ انکلیسی که در سیستمهای ریسندگی رینگ (کارد و شانه) و متراکم تولید شده اند، استفاده شد. خطای نسبی میانگین و ضریب همبستگی میزان لول خوردگی بین داده های واقعی و پیشبینی شده توسط مدل فازی به ترتیب % ۱,۰۸۹ و ۰,۹۴۳ بدست آمد. مقایسه نتایج بدست آمده از داده های آماری و مدل فازی بکار گرفته شده نشان داد که یک رابطه خطی بسیار خوبی بین سیستم ریسندگی، حالت استراحت و فاکتور تراکم ابعادی (Ks ) و میزان لول خوردگی پارچه وجود دارد. مدل بکار گرفته شده در این پژوهش، نشان داد که مدل فازی ارائه شده توانایی پیشبینی لول خوردگی پارچه حلقوی یکروسیلندر پنبه ای را تا میزان %۸۹ دارد و روش تحلیل فازی بعنوان یک روش تحلیل در میزان لول خوردگی این پارچه های پرمصرف تائید شد.

کلیدواژه ها:

لول خوردگی ، پارچه حلقوی یکروسیلندر ساده ، ریسندگی متراکم ، حالت استراحت پارچه ، فاکتور .Ks