انباشتگی فلزات جیوه و روی در عضله چهار گونه ماهیان دریای خزر (مطالعه موردی: سواحل محمودآباد-نوشهر)

  • سال انتشار: 1399
  • محل انتشار: فصلنامه محیط زیست جانوری، دوره: 12، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_AEJO-12-3_021
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 230
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

معصومه موفق بهنام

گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

عباس اسماعیلی ساری

گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

سید محمد ماجدی

گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

امروزه افزایش جمعیت، توسعه صنایع مختلف و گسترش مناطق کشاورزی باعث ورود حجم بالای آلاینده ­های مختلف به ­ویژه فلزات سنگین به محیط­ های آبی گردیده است. از این ­رو در این مطالعه به بررسی میزان جیوه و روی در ماهیان مصرفی Mugil cephalous Linnaeus، Rutilus frisii kutum، Cyprinus carpio و Sander lucioperca از سواحل جنوبی دریای خزر محدوده محمودآباد تا نوشهر در فصل زمستان ۱۳۹۶ پرداخته شد. از هر گونه ماهی تعداد ۱۰ نمونه به ­صورت تصادفی صید و جهت آنالیز فلزات استفاده شد. به­ منظور سنجش جیوه از دستگاه مرکوری آنالیزر پیشرفته و برای سنجش روی از دستگاه جذب اتمی شعله استفاده گردید. بیش ­ترین میزان فلز جیوه در بافت عضله ماهی سوف با ۰/۶۸ میکروگرم بر گرم وزن خشک و کم ­ترین میزان آن با ۰/۰۳ میکروگرم بر گرم وزن خشک در ماهی کفال اندازه گیری شد و در مورد فلز روی نیز بیش ­ترین میزان در ماهی سوف ۶۷/۶۶ میکروگرم بر گرم وزن خشک و  کم­ ترین میزان در ماهی کپور ۴۸/۶۸ میکروگرم بر گرم وزن خشک اندازه گیری شد. هم­ چنین نتایج نشان داد که فردی با وزن بدنی معادل ۷۰ کیلوگرم، فقط ۱۰ گرم در روز یا ۱/۳ وعده در ماه می­ تواند از ماهی سوف استفاده کند. به ­طورکلی نتایج نشان داد که تجمع فلزات در سوف که گونه ­ای با رژیم غذایی    گوشت­ خواری است نسبت به گونه­ های کپور که گونه ­های بنتوپلاژیک هستند به ­میزان بیش ­تری مشاهده شد و براساس میزان جیوه در بافت عضله ماهی سوف، در این گونه محدودیت مصرف مشاهده شد.

کلیدواژه ها

جیوه, روی, حد مجاز مصرف غذایی, دریای خزر

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.