بررسی میزان فلزات سنگین سرب و جیوه در عسل استان های آذربایجان شرقی و اردبیل

یکی از چالش های زیست محیطی در دهه گذشته، حضور فلزات سنگین در آب، هوا، خاک و حتی زنجیره غذایی انسان است. عسل نیز به عنوان یکی از فراورده های غذایی از این نوع آلودگی ها در امان نیست. هدف مطالعه حاضر، سنجش فلزات سنگین سرب و جیوه در عسل های عرضه شده در بازار در دو استان آذربایجان شرقی و اردبیل بود. در این مطالعه تعداد ۵۰ نمونه عسل در اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ از دو استان آذربایجان شرقی و اردبیل به صورت تصادفی از عسل های عرضه شده در بازار جمع آوری و جداسازی سرب و جیوه توسط دستگاه جذب اتمی انجام شد. مقدار سرب و جیوه یافت شده در همه نمونه ها زیر حد استاندارد جهانی (حد مجاز استاندارد جهانی برای سرب در عسل ۱ ppm و برای جیوه در عسل ۰/۰۵ ppm است) بود و مقدار سرب درنمونه عسل های آذربایجان شرقی بیش تر از اردبیل و مقدار جیوه درنمونه عسل های اردبیل بیش تر از آذربایجان شرقی تشخیص داده شد که البته این تفاوت ­ها در مورد هر دو فلز سنگین، معنی ­دار نیست. دلیل وجود این دو فلز در نمونه ها را می توان به عواملی از قبیل تمرکز جمعیت و فعالیت های صنعتی در مناطق شهری، آلودگی های زیست محیطی، ازدحام ترافیکی و ازدحام خودرو های سواری که خود یکی از عوامل مهم ورود این فلزات به محیط زیست می باشد، مرتبط دانست. به طور کلی توانایی بالای کشور در تولید عسل و صادرات آن به دیگر کشورها لزوم توجه به سالم بودن این محصول را افزایش می ­دهد.

کلیدواژه ها:

طیف سنجی ، فلزات سنگین ، سرب ، جیوه ، عسل