بررسی فراوانی و ساختار فیتوپلانکتون در دریاچه چیتگر طی سال های ۹۸-۱۳۹۶ و مقایسه آن با مطالعات پیشین

این مطالعه برای تغییرات جامعه فیتوپلانکتون بین سال های ۹۸-۱۳۹۶ و مقایسه آن با بررسی های پیشین در دریاچه چیتگر انجام گردید. براساس مشخصات دریاچه نمونه ها از ۵ ایستگاه در پیکره آبی جمع آوری گردیدند. در این مطالعه ۳۷ جنس فیتوپلانکتونی شامل دیاتوم ها Bacillariophyta (۱۲ جنس)، جلبک های سبز Chlorophyta  (۱۰ جنس)، جلبک سبز- آبی Cyanophyta (۸ جنس)، جلبک دو تاژکدار Dinoflagellata (۳ جنس)، جلبک طلایی - قهوه ای  Chrysophyta (۱ جنس) و جلبک سبز- طلایی Euglenophyta (۳ جنس) شناسائی گردیدند. یافته ها نشان داد، دیاتوم ها با میانگین فراوانی  ۷۹۰۰۰۰۰±۸۷۰۰۰۰۰ سلول در لیتر غالب فیتوپلانکتون (۶۴ درصد فراوانی) دریاچه چیتگر بوده است. فراوانی سالانه فیتوپلانکتون ۱۳۴۰۰۰۰۰ سلول در لیتر  با بیش ترین میزان در اسفند ۹۶ (۸۵۰۰۰۰۰ ±۲۳۰۰۰۰۰۰ سلول در لیتر) بود، یافته ها نشان داد، فراوانی فیتوپلانکتون دریاچه روند افزایشی را داشته به طوری که میزان کلروفیل آ، ۰/۵ میکروگرم در لیتر در این مطالعه ثبت شد که در مقایسه با  سال ۹۳-۹۲ به میزان ۵ برابر افزایش تراکم فیتوپلانکتون داشته است. جنس های Phacus ،Trachelomonas و Euglena از شاخه اگلنافیتا برای اولین بار در دریاچه مشاهده شدند، حضور شاخه اگلنافیتا بیانگر افزایش روند آلودگی دریاچه است. بعد از رها سازی کپور نقره ای در دریاچه کاهش فراوانی و تنوع گونه ای جلبک سبز- آبی در سال ۹۸ مشاهده شد. به طوری که فراوانی Oscillatoria آن از ۸۰۰۰۰۰  سلول در لیتر در شهریور ۹۷ به ۲۰۰۰۰۰ سلول در لیتر در خرداد ۹۸ رسید. کاهش در فراوانی سیانوفیتا باعث جلوگیری از بوی نامطبوع و ممانعت افزایش حشرات در محیط اطراف دریاچه، جلوگیری از مرگ و میر آبزیان و افزایش گردشگران را در پی داشت. 

کلیدواژه ها:

فیتوپلانکتون ، فراوانی ، سیانوفیتا ، کپور نقره ای ، دریاچه چیتگر