تاثیر استرس گرمایی بر غلظت مالون دی آلدهید و فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در سرم و کبد موش صحرایی

این مطالعه با هدف بررسی ارتباط تنش گرمایی و پاسخ ­های فیزیولوژیکی ناشی از آن در میزان غلظت مالون دی آلدهید و آنزیم ­های آنتی اکسیدانی در سرم و کبد خون موش­ صحرایی صورت گرفت. به همین منظور ۱۵عدد موش صحرایی جنس نر به صورت تصادفی به ۳ تیمار ۵ تایی تقسیم شدند. موش­ ها در سه تیمار شاهد (در دمای اتاق ۱±۲۴ درجه سانتی گراد به مدت ۲۱ روز)، استرس گرمایی مزمن (در دمای ۱±۳۸ درجه سانتی گراد به مدت ۲۱ روز، و با در معرض ­ گیری هر روز به مدت یک ساعت از ساعت ۸ صبح تا ۹ صبح) و استرس گرمایی حاد (به مدت ۲۰ روز در شرایط دمایی گروه شاهدو در روز ۲۱ به مدت ۴ ساعت از ساعت ۸ صبح تا ۱۲ظهر تحت استرس گرمایی حاد در دمای ۱±۳۸ درجه سانتی گراد)، قرار گرفتند. جهت سنجش فاکتورهای اکسیدانی و آنتی اکسیدانی سرمی شامل مالون دی آلدهید، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز از قلب ۵ سی­ سی خون گرفته شد و سپس جهت سنجش این آنزیم­  ها در بافت، کبد جداسازی و  هموژن گردید. نتایج نشان داد میزان مالون دی آلدهید بافتی در تمامی گروه ­ها نسبت به میزان آن در سرم افزایش قابل ملاحظه ­ای داشته است. در میزان گلوتاتیون پراکسیداز سرمی نیز نسبت به گروه شاهد این افزایش معنی ­دار بود (۰/۰۵>p). میزان آنزیم ­های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز بافتی در گروه استرس حاد نسبت به گروه شاهد افزایش معنی ­داری مشاهده شد. نتایج بیانگر تاثیر استرس گرمایی بر میزان غلظت آنزیم ­های آنتی ­اکسیدانی است که نشانگر القای استرس اکسیداتیو جهت سازش با شرایط جدید اتفاق افتاده است.

کلیدواژه ها:

استرس گرمایی ، مالون دی آلدهید ، کاتالاز ، گلوتاتیون پراکسیداز ، سوپراکسید دیسموتاز