تاثیرگشتالت درمانگری و معنا‎درمانگری برکاهش میل به طلاق مردان متقاضی مشاوره

هدف:  این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی دو روی آورد گشتالت درمانگری و معنا‎درمانگری، در کاهش میل به طلاق مردان متقاضی مشاوره صورت گرفت. روش: جامعه تحقیق شامل کلیه مردان مراجعه کننده به مراکز مشاوره سنندج  بود که از این جامعه ۴۵ مرد به شیوه تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه میل به طلاق و مصاحبه تشخیصی تکمیلی میزان میل به طلاق آزمودنیها تعیین شدند و به تصادف در سه گروه ۱۵ نفری (گروه گشتالت درمانگری، معنا‎‎درمانگری و گواه) قرارگرفتند. با استفاده از پرسشنامه میل به طلاق میزان میل به طلاق آزمودنیها، در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که روی آورد گشتالت درمانگری و معنا‎درمانگری درکاهش میل به طلاق موثرند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد،  بین دو روی آورد گشتالت درمانگری و معنا‎درمانگری در کاهش میل به طلاق تفاوت معناداری و جود ندارد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه اخیر اثربخشی قابل ملاحظه ای از گشتالت درمانگری و معنا‎درمانگری، در کاهش میل به طلاق مردان متقاضی مشاوره  نشان داد.

کلیدواژه ها:

میل به طلاق ، معنا‎درمانگری ، گشتالت درمانگری