عباس عرب مازار - گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی
اکبر زمان زاده - کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی
زهرا شایسته - کارشناس دفتر پژوهش و بهبود فرآیند ها ی سازمان امور مالیاتی کشور

تاکید بر سرمایه گذاری به عنوان موتور رشد و توسعه اقتصادی کشورها همواره از جایگاه ویژه ای در بین نظریه پردازان، برنامه ریزان و سیاستگذاران اقتصادی برخوردار بوده است و کشورهای توسعه یافته همواره پیشرفت خود را مرهون گسترش و انباشت فزاینده سرمایه های خود بوده اند. در این راستا دولت ها با شناخت دقیق رفتار سرمایه گذاران در خصوص هر یک از ابزارهای سیاستی و به ویژه مالیات ها، به فرآیند تعمیق و تشکیل سرمایه های جامعه و در نتیجه پیمودن مسیر بهبود، ترقی و رشد اقتصادی کمک شایان توجهی نموده اند. در این مقاله با توجه به نقش کلیدی دولت و سیاست های مالیاتی به بررسی عوامل تعیین کننده رفتار  سرمایه گذاران در محیطی متاثر از سیاست های مالی دولت در الگویی پویا پرداخته می شود تا بدین ترتیب دولت با اعمال سیاست های مالیاتی مقتضی با رفتار سرمایه گذاران، شرایط مناسبی برای تولید بیشتر و رشد بالاتر در طی برنامه پنجم توسعه فراهم آورد. اطلاعات مورد استفاده در تحقیق فوق دوره زمانی ۱۳۳۸ تا ۱۳۸۶ را در بر می گیرد و با بکارگیری مدل تصحیح خطای برداری نوع و میزان تاثیرگذاری هر یک از تعیین کننده های سرمایه گذاری در اقتصاد ایران برآورد شده است. نتایج حاصل از برآورد حاکی از آن است که در بلند مدت همبستگی پویای بین سرمایه گذاری و مالیات ها معکوس بوده و نیز سرمایه گذارن نسبت به سیاست های مالیاتی دولتی حساس می باشند. همچنین افزایش تولید داخلی (یا تقاضای داخلی) در کنار واردات کالاهای سرمایه ای تاثیر مثبت قابل توجهی بر روند تغییرات سرمایه گذاری دارد. در ضمن اینکه تاثیر نرخ سود بانکی و تورم بر سرمایه گذاری بخش خصوصی منفی می باشد. علاوه بر این اهداف مالیاتی در نظر گرفته شده در برنامه پنجم توسعه هم راستا با انباشت سرمایه بخش خصوصی نبوده و دستیابی به اهداف تعیین شده مالیاتی موجب کاهش چشمگیر در سرمایه گذاری خواهد شد. لذا مقتضی است که دولت در خصوص اعمال سیاست فوق تجدید نظری جدی انجام دهد.

سرمایه گذاری بخش خصوصی, سیاست های مالیاتی, همجمعی, برنامه پنجم توسعه