بررسی تاب آوری در برابر مخاطرات طبیعی سیل و زلزله (نمونه موردی: شهر گناوه)

امروزه از مهم ترین مخاطراتی که گریبان گیر شهرها هستند مخاطراتی همچون: سیل و زلزله می باشند که عدم برنامه ریزی مناسب برای این مخاطرات می تواند آنان را به بلایای خانمان سوزی بدل کرده و شهرها را با مشکل مواجهه می کند به همین جهت با روی کار آمدن تاب آوری می توان آسیب پذیری شهر ها را کاهش داده و همچنین پس از وقوع سوانح شهرها به واسطه تاب آور بودن بتوانند راحت تر به حالت اولیه خود بازگردند. در مفهوم تاب آوری و برای تاب آور ساختن شهرها بعد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و نهادی، هر یک به نوبه خود مهم هستند و تاثیر قابل توجهی در تاب آور ساختن شهرها داردند لذا مردم و خصوصا مدیران شهری باید توجه زیادی به این شاخص ها داشته باشند. این پژوهش به ارزیابی تاب آوری شهر گناوه در برابر مخاطرات طبیعی پرداخته است. این پژوهش کاربردی است و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، با هدف بررسی وضعیت گناوه از نظر ابعاد تاب آوری شهری به سنجش و مقایسه زیرمعیارهای ابعاد تاب آوری در برابر مخاطرات طبیعی در شهر گناوه می پردازد. جامعه آماری پژوهش را ساکنین شهر گناوه تشکیل می دهند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است، پرسشنامه به صورت آنلاین بین ساکنین توزیع شد. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ ۸۴/۰ برآورد شد.به منظور تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از آزمون T تک نمونه ای و مقایسه میانگین ها از طریق نرم افزار spss استفاده شده است. یافته های تحقیق از طریق T تک نمونه ای نشان دهنده پایین بودن سطح میانگین تمام ابعاد تاب آوری می باشد. همچنین نشان می دهد که بین ابعاد تاب آوری از نظر تاثیرگذاری تفاوت معناداری وجود دارد و ابعاد تاب آوری در وضعیت نامطلوبی قرار دارند.