چهره شناسی و چهره پردازی شخصیت در حکایت های گلستان سعدی
عنوان مقاله: چهره شناسی و چهره پردازی شخصیت در حکایت های گلستان سعدی
شناسه ملی مقاله: JR_DEHKH-13-481_007
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_DEHKH-13-481_007
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
ابراهیم ظاهری عبده وند - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
پرستو کریمی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
خلاصه مقاله:
ابراهیم ظاهری عبده وند - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
پرستو کریمی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
چهره شناسی و چهره پردازی، از جمله موضوع های مهم در آثار سعدی است که با شناخت آنها، می توان به دیدگاه این اندیشمند، درباره چگونگی شناخت انسان پی برد. هدف در این پژوهش نیز بررسی این موضوع در حکایت هایی از گلستان، با روش توصیفی-تحلیلی (کتابخانه ای) است. چهره شناسی از نظر فلسفی، عرفانی، عاشقانه و تعلیمی، چهره پردازی فیزیکی، پوششی و روانشناختی و اهمیت هر کدام در دیدگاه سعدی، از جمله موضوع های بررسی شده در این پژوهش هستند. نتایج پژوهش نشان می دهد از نظر سعدی، چهره شناسی یا فراست، به معنی پی بردن به درون شخصیت از طریق کنش ها یا ارتباطات غیرکلامی است. از نظر چهره پردازی، در حکایت های گلستان، شخصیت ها، سه چهره فیزیکی، پوششی و روان شناختی دارند که هر کدامشان در موقعیتی، مهم ارزیابی شده است. چهره پردازی پوششی و فیزیکی، جایگاه اجتماعی و فرهنگی شخصیت ها و شیوه ارزشیابی از آنان را نشان می دهند و از طریق چهره پردازی روانشناختی، درون شخصیت ها نشان داده شده است. از نظر کارکرد و انتقال درونمایه، سعدی از طریق افعالی مانند بایستن، شایستن، توانستن و خواستن، چهره روانشناختی شخصیت ها را به صورت غیرمستقیم برای خواننده برملا کرده و با ایجاد ارتباط عاطفی، احساس تنفر یا تحسین شان را برانگیخته و بدین ترتیب، شیوه تفکر آنان را درباره موضوع مورد نظر خود جهت دهی کرده است.
کلمات کلیدی: گلستان سعدی, شخصیت, چهره شناسی, چهره پردازی, انسان شناسی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1301424/