پیش بینی فرسایش خندقی با استفاده از سنجنده راداری Alos و مدل Maxent در حوضه الوند

شواهد نشان می دهد که سنجش از دور ارزش خود را به منزله ابزاری قدرتمند در سراسر جهان تثبیت کرده است. سنجش از دور می تواند هزینه ها را کاهش دهد و زمان اجرای طرح ها را کوتاه کند؛ به ویژه با داشتن دیدی جامع از مناطق  بزرگ که دسترسی به آنها دشوار است. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی فرسایش خندقی، با استفاده از داده های سنجش از دور و مدل مکسنت (Maxent) در حوضه الوند، در بخش غربی استان کرمانشاه است. حوضه الوند، به دلیل وسعت و آلوده بودن به مین و هم مرزبودن با کشورعراق، با مشکل دسترسی مواجه است. از سوی دیگر، قالب بودن اراضی مارنی و نبود پوشش گیاهی مناسب باعث چیرگی فرسایش خندقی در منطقه شده است. بر همین اساس، در پژوهش حاضر، با کار ترکیبی حاصل از بازدید میدانی و سنجش از دور که در محیط گوگل ارث انجام گرفت، لایه تحلیل مکانی مورد نیاز مدل مکسنت تهیه و پهنه مناطق خندقی رقومی سازی شد و به صورت متغیرهای مستقل، به مدل معرفی شد. همچنین، برای تجزیه و تحلیل سطح زمین، مدل رقومی ارتفاعی رادار سنجنده الوس به کار رفت و پانزده لایه محیطی با دقت تفکیک ده متر به منزله متغیرهای وابسته تهیه شدند. با استفاده از این مدل کمی و آماری، سه هدف ذیل تحقق یافت: ۱. میزان تاثیر هر لایه محیطی با استفاده از آزمون Jackknife به دست آمد؛ ۲. روند بیشترین و کمترین تاثیر هر پارامتر، با استفاده از رگرسیون لجستیک، بررسی شد؛ ۳. نقشه پتانسیل فرسایش خندقی برای کل منطقه تهیه شد. سپس اعتبار سنجی مدل، با استفاده از منحنی ROC و محاسبه مساحت زیرمنحنی(AUC) ، صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد موثرترین شاخص در ایجاد فرسایش خندقی مربوط به شاخص ارتفاع، فاصله عمودی از سطح کانال و تجمع جریان است و اعتبارسنجی برابر  با AUC=۰.۸۹۹  است که سطح خوب نتایج را نشان می دهد. 

کلیدواژه ها:

فرسایش خندقی ، سنجش از دور ، مدل حداکثر آنتروپی