تحلیلی نظری و کاربردی بر چالش های نوین تحصیل ادله در داوری های بین المللی با رویکردی تطبیقی و انتقادی

داوری بین المللی به عنوان یکی از روش های حقوقی حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی، در سال های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته است. بسیاری از اسناد و مدل های قوانین و آراء مختلف از منابع مختلف و نهادهای گوناگون و محاکم بین المللی، منتشر و صادر شده اند که تخصص، پیچیدگی و جزئی نگر شدن آنها روز به روز در حال افزایش است. مع هذا بر پژوهشگران پوشیده نیست که هرآینه غایت نهایی داوری نیز به مانند رسیدگی های قضایی، حل اختلاف و به دیگر سخن، اقناع طرفین اختلاف و رسیدگی به نتیجه ای عادلانه و انصاف محور و در نهایت، راضی شدن آنها به نتیجه است. تاسیس شاخه های تخصصی این درخت میان سال داوری، محصول این تخصص گرایی ها و مداقه ها بوده است که یکی از مهم ترین شاخه های مطالعه در آن، امر مهم ادله اثبات است. نوشته پیش رو در وهله اول درصدد ترسیم چارچوب مفهومی نظام ادله اثبات دعوا در داوری های بین المللی، سپس در تکاپوی ترسیم حتی الامکان چالش های پیش رو در مهم ترین دلایل موجود در نظام ادله اثبات دعوا در داوری های بین المللی و در کنار آن به طرح بحث تفکیک قانون حاکم بر ادله اثبات از قانون حاکم بر امور شکلی و ماهوی محکمه داوری می پردازد که یکی از جدیدترین دکترین در داوری بین المللی است و سپس به بررسی سازمانی این چالش مهم در داوری های بین المللی و نهادهایی که در این راستا گام برداشته اند، مبادرت می ورزد.

کلیدواژه ها:

قاعده تحصیل دلیل ، کانون وکلای بین المللی ، استاندارد سازی ، ادل اثبات در داوری