مجید تیربند - مدرس دانشگاه پیام نور یاسوج
مهری اذانی - عضوهیئت علمی گروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

پژوهش حاضر با توجه به تشدید عوارض منفی ناشی از گسترش شهر ها که از نتایج عصر پیشرفت دانش و فن آوری میباشد با هدف دست یابی به الگوی کارآمد جهت بهبود شرایط توسعه هر چه پایدارتر شهرها ی امروز به معرفی وبررسی توان بالا وپتانسیل فضاهای زیرسطحی در این زمینه پرداخته است . تحقیق حاضر با توجه به پیش فرض اصلی امکان بهینه سازی وبرخی کمبودهای فرم پایدار شهری یا همان شهر فشرده با بهره گیری از فضاهای زیر سطحی در شهر ومزایای متعددی که این الگو در اختیار مدیران ، طراحان وبرنامه ریزان شهری قرار می دهد ، انجام یافته است . در این پژوهش علاوه بر مطالعات کتابخانه ای ، بررسی متون معتبر علمی مرتبط ونظر اندیشمندان مطرح در هر دو زمینه ، استفاده از تجربیات نمونه های موفق جهان وپیشینه کاربرد آن در کشور نیز ملاک قرار گرفته است . یافته های این پژوهش به طور عمده فرضیه تحقیق را در مورد کارایی بهره گیری از فضاهای زیر سطحی در رابطه با اصلاح نقاط ضعف تئوری شهر فشرده مورد تایید قرار داده وبرتری آن را بر دیگر راهکارهای موجود ومورد مطالعه به ویژه از نقطه نظر ابعاد کلیدی پایداری آشکار ساخته ودر انتها توصیه هایی نیز در این رابطه ارائه خواهد شد

فضاهای زیر سطحی ، شهر فشرده ، الگوی پایداری ، توسعه پایدار شهری