برنامه ریزی و تحلیل ایمنی تجمعی منطقه در برابر زلزله با استفاده از الگوی جراحت

زلزله به عنوان یکی از پدیده های طبیعی زمین در طول تاریخ با تلفات انسانی بسیاری به همراه بوده است. همواره در جهت خنثی سازی و یا کاهش تلفات و خسارات آن اقدامات بسیاری اعم از آگاهی، بهبود کیفیت ساخت و ساز، مکان یابی های مناسب و .... انجام شده است که در بعضی از کشورها با اجرای کامل و دقیق این گونه اقدامات پیشگیرانه اثرات مخرب زلزله خنثی شده است یا به حداقل رسیده است. آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرد، بررسی شاخص ایمنی یک منطقه در برابر زلزله است که این شاخص((IESI خود از سه شاخص خطرپذیری((EHI، آسیب پذیری((EVI و ظرفیت تقابل(( Rc به دست می آید. این سه شاخص هر کدام از متغیرهایی تشکیل می شوند که ارتباط تنگاتنگی با ویژگی هر شاخص دارند و الگوی جراحت به عنوان عامل بهبودی در شاخص آسیب پذیری محاسبه و لحاظ می شود که باعث افزایش کارآیی محاسبات و بهبود اعتبار مدل می شود. در نهایت نتایج محاسبات شاخص IESI می تواند معیار خوبی برای تصمیم گیری بهتر در جهت امداددهی بهینه گردد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، الگوی جراحت ، شاخص EHI ، شاخص EVI ، شاخص Rc ، شاخص IESI