مدیریتبحرانهای طبیعی شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

مدیریت بحران به مجموعه فعالیتهایی اطلاق میشود که قبل، بعد و هنگام وقوع بحران به منظور کاهش اثرات این حوادث و کاهش آسیب پذیری انجام میگیرد. بلایای طبیعی همواره بعنوان یک عامل تهدید کننده در حیات بشری تلقی شدهاند. علیرغم عدم امکان پیش بینی زمان حدوث بسیاری از این پدیدهها، میتوان با چاره اندیشی و اتخاذ برنامههای پیشگیرانه از شدت بروز نتایج منفی آن کاست. گسترش ابزارهای جدید تحلیلی این امکان را در اختیار برنامهریزان و مدیران قرار داده است که با شناخت عمیقتر نسبت به مهار بحران و ایجاد آمادگی لازم اقدام نمایند. از جمله این ابزارها، مدلهای تلفیق اطلاعات و بانک های اطلاعاتی مکان محورGIS) است که امکان ایجاد نتایج ترکیبی را از لایههای منفرد اطلاعاتی فراهم میسازد. جمع آوری و استفاده از اطلاعات مکانی مربوط به وضعیت کنونی حادثه در کمترین زمان ممکن از جمله نیازهای اساسی در مدیریت بحران حوادث میباشد و چارچوب مناسبی برای مدیریت اطلاعات مکانی در شرایط بحرانی فراهم میآورد و نقش مهمی در جمعآوری و بهنگام سازی اطلاعات مورد نیاز با توجه به اهمیت مسأله زمان دارد . بر همین اساس در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به فرایند مدیریت بحران مناطق شهری در برابر بلایای طبیعی با استفاده از قابلیتهای سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS) پرداخته میشود و به منظور ارانه نمونه موردی، مدل تحلیل ترکیبی آسیب پذیری مناطق شهری شرح داده میشود.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، بلایای طبیعی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، مدل تحلیل آسیبپذیری