اثربخشی الگوبرداری مذهبی به شیوه بحث گروهی بر هویت نوجوانان دختر

هدف:هدف این پژوهش بررسی اثربخشی معنویت مبتنی بر الگوبرداری مذهبی به شیوه بحث گروهی برهویت دختران نوجوان بود. روش: در چهارچوب یک طرح تجربی پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه، آزمودنی ها (۲۶ نفر از دانش آموزان دبیرستانی در ناحیه ۲ مشهد) که مطابق پرسشنامه سبک هویت بروزونسکی دارای هویت هنجاری و یا سردرگم بودند در دو گروه ۱۳ نفری (گواه و آزمایش) به تصادف قرار گرفتند. مداخله طی ۷ جلسه با طراحی محقق ساخته و به شیوه بحث گروهی برای آزمودنی ها اجرا شد .در این مدت گروه گواه در فهرست انتظار قرار داشتند. برای تحلیل داده ها از آزمون های ناپارامتری یو مان ویتنی و ویلکاکسون استفاده گردید.یافته ها: مداخله با کاهش سردرگمی و یا افزایش تعهد موجبات تسهیل هویت را فراهم نمود ( ۰.۰۵ > p) که در گروه گواه این تغییر ایجاد نشده بود ( ۰.۰۵ < p ) مداخله در سبک هویتی افراد تغییر معنی داری ایجاد نکرد ( ۰.۰۵ < p) . در گروه گواه نیز سبک هویتی آزمودنی ها تغییر نکرد ( ۰.۰۵ < p ). نتیجه گیری: معنویت مبتنی بر الگوبرداری مذهبی شکل گیری هویت را تسهیل می نماید و با توجه به اهمیت شکل گیری هویت در پیشگیری از بسیاری از اختلالات می توان گفت این مداخله به عنوان یک مداخله پیشگیرانه موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

معنویت ، الگوبرداری مذهبی ، هویت