وحید فیضی - دانشجوی دکتری جغرافیا، اقلیم شناسی، دانشگاه تهران
حبیب علیمحمدیان - استادیار گروه زمین شناسی (گرایش محیط مغناطیس)، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور
قاسم عزیزی - دانشیار، گروه جغرافیای طبیعی، اقلیم شناسی، دانشگاه تهران
حسین محمدی - استاد، گروه جغرافیای طبیعی، اقلیم شناسی، دانشگاه تهران
علی اکبر شمسی پور - استادیار، گروه جغرافیای طبیعی، اقلیم شناسی، دانشگاه تهران

در این پژوهش، برش رسوبی نوده واقع در شمال شرق ایران برای بررسی وضعیت آب وهوایی گذشته بررسی شده است. تلفیقی از مرور سامان مند منابع کتابخانه ای و میدانی و کارهای آزمایشگاهی در این تحقیق استفاده شده است. به منظور انجام کار با بررسی های میدانی متوالی، محل و روش نمونه برداری مشخص شد. ۲۳۷ نمونه به فواصل ۱۰ سانتی متری از برش نوده نمونه برداری شد. پذیرفتاری مغناطیسی تمامی نمونه ها اندازه گیری شد و بر اساس نتایج به دست آمده از این آزمایش، نمونه های دارای نوسانات شدید افزایش یا کاهش میزان پذیرفتاری مغناطیسی، برای مطالعه سایر پارامترهای مغناطیسی انتخاب شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که میزان پذیرفتاری مغناطیسی، پسماند مغناطیسی طبیعی، پسماند مغناطیسی ایزوترمال اشباع شده و HIRM در لایه های لس کمتر از لایه های خاک دیرینه است. در مقابل، میزان S_۰.۳ در لایه های لس بیشتر از خاک های دیرینه است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که برش رسوبی نوده در طول ۱۵۰ هزار سال گذشته، حدود هشت دوره آب وهوایی گرم و مرطوب (لایه های خاک دیرینه و شبه خاک دیرینه با میزان پذیرفتاری مغناطیسی بالا) در بین دوره های سرد و خشک (لایه های لس با میزان پذیرفتاری پایین) را تجربه کرده است.

برش رسوبی نوده, پارامترهای مغناطیسی, تغییرات اقلیم, رسوبات لس