دورنمایی از تغییرات فراوانی روزهای یخبندان در ایران با مدل های گردش عمومی جو

شرایط زمستان در معرض تغییرات سریع آب و هواست. این تغییرات میتواند در شاخصهای دمایی و بارش نمود پیدا کند.دراین میان، یخبندان، به دلیلتاثیرپذیریمستقیمونمودسریعتاثیراتگرمایش جهانی،بیشترموردتوجهاست. در این پژوهش با استفاده از دادههای ۴۴ ایستگاه همدید ایران طی بازه زمانی ۱۹۸۱-۲۰۱۰ و برونداد دو مدل ریزگردانی شده گردش عمومی جو HADCM۳ و GFCM۲۱ برای بازههای زمانی ۲۰۴۶-۲۰۶۵ و ۲۰۸۰-۲۰۹۹ تحت سه سناریوی انتشار A۲، B۱، و A۱B اثرات گرمایش جهانی بر تغییرات فراوانی روزهای یخبندان در ایران بررسی شد. نتایج بیانگر این بود که در اقلیم میانی (۲۰۴۶۲۰۶۵) بر اساس مدل GFCM۲۱ و سناریوهای B۱، A۱B، و A۲ میانگین رخداد سالانه یخبندان در ایران به ترتیب ۳۷، ۴۶، و ۴۱ روز خواهد بود. بر اساس مدل HADCM۳ و سناریوهای یادشده، میانگین رخداد سالانه یخبندان به ترتیب ۴۱، ۴۲، و ۴۶ روز است. در دوره ۲۰۸۱-۲۰۹۹، بر مبنای مدل GFCM۲۱، میانگین شاخص یادشده ۳۱، ۲۹، و ۴۳ روز خواهد بود و بر مبنای مدل HADCM۳، ۳۳، ۲۸، و ۳۸ روز است. به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که در همه ایستگاههای مورد مطالعه تعداد روزهای یخبندان در دهههای آتی رو به کاهش است.

کلیدواژه ها:

ایران ، روزهای یخبندان ، ریزمقیاس نمایی ، گرمایش جهانی