بهنام آبابایی - دانشجوی دکترای مهندسی کشاورزی (آبیاری و زهکشی)، دانشکده‎ی مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران
تیمور سهرابی - استاد گروه آبیاری و آبادانی، دانشکده‎ی مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران
فرهاد میرزایی اصلی - استادیار گروه آبیاری و آبادانی، دانشکده‎ی مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران

شبیه سازی وقوع بارندگی، به‎ویژه برای بازتولید اطلاعات مفقود شده و مدیریت منابع آب، فرایندی سودمند است. در این مطالعه، ارزیابی عملکرد مدل های احتمالاتی مختلف در شبیه‎سازی توزیع دوره های خشک و مرطوب ایستگاه سینوپتیک قزوین به چهار روش انجام گرفت: ۱) برازش بهترین مدل بر اطلاعات هر ماه؛ ۲) برازش توزیع هندسی بر اطلاعات هر ماه؛ ۳) برازش بهترین مدل بر اطلاعات سه‎ماهه و ۴) برازش بهترین مدل بر اطلاعات فصلی. نتایج این مطالعه نشان داد که در شبیه سازی طول دوره های خشک، مدل های سه پارامتری (به‎ویژه ترکیب دو توزیع هندسی و ترکیب توزیع هندسی و پوآسون) در مقابل مدل های یک پارامتری و دو پارامتری، به‎عنوان بهترین مدل انتخاب شدند. این مساله، نشان از عملکرد بهتر این مدل‎ها در شبیه سازی سری هایی با دوره های طولانی تر دارد؛ زیرا در شبیه سازی سری طول دوره های مرطوب که شامل دوره های کوتاه تری است مدل های یک پارامتری در بیشتر ماه‎های سال، به‎عنوان مدل های برتر انتخاب شدند. خطای تمامی روش ها (RMSE و MAE) در شبیه سازی طول دوره های مرطوب با آغاز دوره‎ی خشک، افزایش یافته و با آغاز دوره‎ی مرطوب، رو به کاهش می‎روند. این مساله در مورد دوره های خشک نیز صادق است، به‎گونه‎ای که خطای تمامی روش ها در دوره‎ی مرطوب سال، بیشتر است. همچنین در شبیه‎سازی طول دوره های خشک، عملکرد روش های اول و دوم (ماهانه) در حفظ آماره های سری مشاهداتی بهتر از روش های دیگر بوده، اما در شبیه سازی طول دوره های مرطوب، روش‎های سوم (دوره‎های سه‎ماهه) و چهارم (فصلی) عملکرد بهتری داشتند. در شبیه سازی احتمال انتقال از یک روز خشک، روش اول و در شبیه سازی احتمال انتقال از یک روز مرطوب، روش سوم بهترین نتایج را ارائه دادند.

ایستگاه سینوپتیک قزوین, دوره های خشک, دوره های مرطوب, مدل های احتمالاتی, وقوع بارندگی