منیژه اسدپور - دانشگاه ارومیه
ثریا هویس - دانشگاه LM مونیخ

توده­های نفوذی لایه­ای با کانه­زایی اکسید Fe-Ti در شمال غرب دریاچه ارومیه در بخش­های مختلفی برونزد دارند. این توده­ها در دورترین بخش شمال غرب پهنه سنندج­–­سیرجان با سن پرمین از نوع مافیک–فرامافیک­ لایه­ای هستند و درون سنگ­های دگرگونی پرکامبرین قرار دارند. در این پژوهش، یافته­های بررسی­های صحرایی، سنگ­شناسی و شیمی کانی­های دو توده مهم و بزرگ غازان (GKMUC) و قره آغاج (GhMUC) باهم مقایسه شده­اند. بخش فرامافیک هر دو توده توسط بخش مافیک دربرگرفته شده و بخش لبه­ای آن­ها توسط گابروهای غیر لایه­ای احاطه گردیده است. مافیک­ها در GKMUC بیشترنوریتی و در GhMUC گابرویی هستند. در GKMUC، انباشت­های سنگ خالص سیل­مانندی از ایلمنیت و تیتانومگنتیت وجود دارند که در GhMUC دیده نشدند. فازهای غنی از اکسیدهای Fe-Ti±AP در GhMUC فقط در بخش فرامافیک (شامل دونیت، ورلیت و کمی کلینوپیروکسنیت) وجود دارند، در صورتی که فازهای غنی از اکسیدهای Fe-Ti بدون آپاتیت در GKMUC در بخش­های خالص کومولایی، در فرامافیک­ها (شامل ورلیت، پیروکسنیت و کمی دونیت) و مقداری نیز در بخش مافیک­ و حتی آنورتوزیتی شکل گرفته­اند. اسپینل­های GKMUC نسبت به GhMUC ماهیت هرسینیتی بیشتری دارند. این تفاوت­ها نشانگر مسیرهای تبلور متفاوت و به احتمال بسیار خاستگاه متفاوت اکسیدهای Fe-Ti این توده­هاست.    

intrusions, titanium, mineral chemistry, GKMUC, GhMUC., توده های نفوذی؛ تیتانیم؛ شیمی کانی؛ توده غازان؛ توده قره آغاج.