بررسی تاثیر سازه های اصلاحی بر روی زمان تمرکز (مطالعه موردی: حوزه آبخیز ایذه)

برآورد زمان تمرکز، یکی از مهمترین مباحث در مطالعات فیزیوگرافی و هیدرولوژی حوزههای آبخیز است . برآورد نسبتا صحیح آن تاثیر زیادی در محاسبه پارامترهایهیدرولوژی، خصوصا دبی اوج سیلاب دارد . احداث بندهای اصلاحی در حوضه های آبخیز منتهی به مناطق مسکونی از راهکارهای اجرایی جهت تغییر در زمان تمرکز وکاهش شیب آبراهه ها شده که در کنترل سیل و کاهش دبی پیک سیلاب تاثیر بسزایی دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر عملیات مکانیکی بر رفتار هیدرولوژیحوضه براساس شاخص سیلاب صورت گرفته است. در این تحقیق با مطالعه منطقه و شرایط توپوگرافی و عملیات حفاظتی صورت گرفته، تغییرات زمان تمرکز و دبیسیلاب در فاصله سالهای قبل از سال ۸۴ تا بعد از سال ۸۹ از اجرای سازه های اصلاحی مورد مقایسه قرارگرفت. دوره بازگشت جهت محاسبات از ۲۵ / ۱ تا ۱۰۰ سالانتخاب گردید در این زمینه پارامترهای تعداد وارتفاع بندها، گروه هیدرولوژیکی خاک، شیب آبراهه، زمان تمرکز، هیدرولوژی منطقه، مساحت حوضه در هر زیر حوزهاجرایی مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد اجرای سازه های اصلاحی باعث افزایش زمان تمرکز درپارسل های I۲۸, I۱۳, I۱۲, I۱۰, I۹, I۸, I۶, I۴) ( به ترتیب بهمیزان ۴ ، ۷۴ / ۸ ، ۶۸ / ۲ ، ۴۳ / ۱ ، ۳۱ / ۱ ، ۰۱ / ۲ ، ۵۱ / ۰ ، ۷۸ / ۱۱ درصد شده است. کمترین درصد افزایش زمان تمرکز مربوط به پارسل شماره I۱۳ با مقدار کمتر از ۱ % و بیشترین مقدار افزایش زمان تمرکز مربوط به I۲۸ ، با مقدار ۷۸ / ۱۱ درصد می باشد. همچنین، در اثر احداث سازه های مذکور، زمان تمرکز در محل خروجی حوضه بین ۲۶ / ۰ تا ۹۸ / ۰ ساعت افزایش خواهد یافت

کلیدواژه ها:

روان آب های جاری ، حوضه آبخیز ایذه ، سازه های اصلاحی ، کنترل سیلاب