بررسی کارایی علف کش بیس پیریباک سدیم SC۴۲% در کنترل علف های هرز برنج (Oryza sativa L.)
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات غلات، دوره: 9، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 292
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CRGU-9-4_003
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1400
چکیده مقاله:
برای ارزیابی کارایی علف کش بیسپیریباکسدیم SC۴۲% (ریزین) در کنترل علفهای هرز برنج در روش کشت نشایی و مقایسه آن با چند علف کش ثبت شده برنج، آزمایشی در دو منطقه گیلان (رشت) و مازندران (ساری) در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارها شامل بیسپیریباکسدیم SC۴۲% در چهار دز ۵۰، ۵۴، ۵۸ و ۶۲ میلی لیتر در هکتار، بیسپیریباکسدیم OF۱۰% بهمیزان ۲۵۰ میلی لیتر در هکتار، بیسپیریباکسدیم SC۴۰% بهمیزان ۶۵ میلی لیتر در هکتار، اکسادیآرژیل EC۳۰% بهمیزان ۵/۳ لیتر در هکتار، مخلوط تریافامون + اتوکسیسولفورون WG۳۰% بهمیزان ۱۵۰ میلی لیتر در هکتار، پرتیلاکلر EC۵۰% بهمیزان دو لیتر در هکتار و دو شاهد کنترل و بدون کنترل علف هرز بودند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که علف کش جدید ریزین کارایی مطلوبی در کنترل علفهای هرز برنج داشت و حتی در بالاترین دز استفاده شده نیز موجب گیاهسوزی برنج نشد. کارایی این علف کش در سه دز ۵۴، ۵۸ و ۶۲ میلیلیتر در هکتار در ساری بین ۹۱-۸۵ درصد در کنترل سوروف (Echinochloa crus galliL.)، ۶۶-۹۰ درصد در کنترل اویارسلام (Cyperus difformisL.) و ۹۵-۹۷ درصد در کنترل بندواش (Paspalum distichumL.) و در رشت، ۹۳-۶۰ درصد در کنترل سوروف، ۱۰۰-۶۰ درصد در کنترل اویارسلام و ۷۷-۳۰ درصد در کنترل بندواش متغیر بود. زیست توده علف های هرز در مزرعه آزمایشی ساری کمتر از رشت بود که علت نتایج متفاوت کنترلی را توصیف میکند. علفکش ریزین در سه دز بالاتر مورد بررسی، کارایی مشابهی با علف کش های ثبتشده در کنترل علف های هرز داشت و در دز ۶۲ میلیلیتر در هکتار دارای اجزای عملکرد (مانند تعداد پنجه و خوشه، زیست توده و عملکرد شلتوک) بسیار مطلوب و مشابه با شاهد کنترل علف هرز بود.
نویسندگان
سمیه تکاسی
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
مرتضی نورعلیزاده اطاقسرا
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
روح اله فائز
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :