بررسی روند تغییرات کیفی و کمی منابع آب زیرزمینی دشت یزد- اردکان در دهه ۸۸-۱۳۷۹

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 201

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBS-10-3_008

تاریخ نمایه سازی: 27 مهر 1400

چکیده مقاله:

چکیده سابقه و اهداف: امروزه با افزایش جمعیت و افزایش نیاز آب در بخش­های مختلف کشاورزی، صنعتی، شرب و بهداشت، فشار زیادی به منابع آب­ زیرزمینی وارد شده است. این مساله در کنار وقوع خشکسالی­های شدید و طولانی مدت شرایطی را برای کشور، خصوصا برای مناطق خشک و فراخشک پدید آورده است که آن را با چالش­های جدی در زمینه کمیت و کیفیت آب مواجه کرده است. در این تحقیق، روند تغییرات کیفی و کمی منابع آب زیرزمینی و روند خشکسالی در دشت یزد- اردکان بعنوان یکی از مهمترین مراکز جمعیتی ایران مرکزی، مورد بررسی قرار می­گیرد. روش بررسی: به منظور بررسی تغییرات کیفی منابع آب زیرزمینی از داده­های کیفی دشت یزد اردکان در بازه زمانی ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۸ مربوط به منابع انتخابی شرکت سهامی آب منطقه ای یزد استفاده شد و با نرم افزارهای آماری (Minitab) و کیفی آب(Aquachem)، این داده ها ارزیابی و روند تغییرات زمانی بررسی گردید. با استفاده از داده­های مکانی و توصیفی و بکارگیری  سیستم اطلاعات جغرافیایی­،  لایه­های اطلاعات مکانی برای همه پارامترهای کیفی آب زیر­زمینی دشت تهیه و برروی هم منطبق گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین به منظور برآورد شدت و مدت خشکسالی­ اقلیمی از شاخص استاندارد بارش (SPI) و جهت بررسی روند افت سطح آب زیرزمینی از هیدروگراف بلند مدت چاه های پیزومتری موجود در دشت یزد- اردکان استفاده گردید. یافته ­ها: نتایج بررسی تغییرات سطح آب زیرزمینی در ۴ دهه اخیر حاکی از روند نزولی آن بوده و متوسط افت سطح ایستابی، حدود ۵/۰متر در سال می باشد. هم­چنین نتایج حاصل از تغییرات کیفیت آب در دهه اخیر نشان داد که با افزایش تکرار خشکسالی و افت شدید سفره آب زیرزمینی ، کیفیت آب زیر زمینی، خصوصا در بازه زمانی ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹ دارای روند نزولی بوده است. نتایج نشان داد که در طی۵۰ سال اخیر، تکرار وقوع خشکسالی اقلیمی در دهه اخیر نسبت به چهار دهه گذشته، ۴ برابر شده است. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج می­توان گفت که تنها راه اساسی و اصولی جهت جلوگیری از عواقب خطرناک افت سطح ایستابی و کاهش کمیت و کیفیت منابع آب زیرزمینی، مصرف درست و قانونمند آب و جلوگیری از برداشت بی رویه آب­های زیرزمینی می­باشد.  

نویسندگان