تعیین شرایط فیزیکو شیمیایی و نقش سیالات در تکامل گرانیتوئید گیسور (شرق گناباد) با استفاده از شیمی کانی بیوتیت
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: فصلنامه زمین شناسی اقتصادی، دوره: 13، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_ECONG-13-1_009
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 221
نویسندگان
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
چکیده
توده گرانیتوئیدی گیسور با سن کرتاسه پایینی از گرانودیوریت، آنکلاوهای میکروگرانولار مافیک و سیل میکروگرانیت تشکیل شده است. کانی های اصلی این سنگ ها عبارتند از پلاژیوکلاز، کوارتز، ارتوکلاز و بیوتیت. بیوتیتهای نمونه های گرانودیوریت و آنکلاوها در گروه I و گروه بیوتیت های آهن دار قرار دارند و بیوتیت های نمونه های میکروگرانیت در گروه I و گروه بیوتیت های منیزیم دار قرار می گیرند. دمای تشکیل بیوتیت ها در گرانودیوریت ۶۵۳ تا ۷۳۲ درجه سانتی گراد ، آنکلاو ۶۳۱ تا ۷۲۴ درجه سانتی گراد و در میکروگرانیت ۶۸۹ تا ۷۳۲ درجه سانتی گراد است. همچنین مقدار فشار متوسط برای گرانودیوریت و آنکلاو حدود Kbar ۴ و میکروگرانیت Kbar ۲ است. بیوتیت های توده گرانودیوریتی و آنکلاوها در بالای بافر NNO قرار دارند و بیوتیت های میکروگرانیت در زیر خط بافر NNO و در محدوده بافر QFM واقع می شوند. از آنجایی که توده گرانیتوئیدی گیسور از گرانیت های نوع I دما پایین است، نم یتوان از نمودارهای متمایز کننده محیط های زمین ساختی با استفاده از ترکیب بیوتیت ها استفاده کرد. همه بیوتیت ها با روندهای خطی log(fHF/fHCl)، log(fH۲O/fHCl) و log(fH۲O/fHF) زاویه زیادی می سازند که بیانگر تغییر شرایط فوگاسیته و تغییر محتوای هالوژن سیال ها در اثر واکنش سنگ دیواره است. نسبت های فوگاسیته سیالات هیدروترمال نشان می دهند که سیالات هیدروترمال از نوع پتاسیک هستند؛ اما سیالات ماگمایی توده نفوذی گیسور به طور مشخصی متفاوت از سیالات پورفیری است.کلیدواژه ها
بیوتیت, بافر, سیالات, گرانیتوئید, گیسور, گناباداطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.