تاثیر فلزات سنگین بر شاخص های جوانه زنی و قدرت بذر ذرت تحت شرایط آزمایشگاهی

به منظور مطالعه تاثیر فلزات سنگین بر جوانه زنی ذرت آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی در سال ۱۳۹۱ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فلزات سنگین نیترات بیسموت (Bismuth)، نیترات کادمیوم (Cadmium) و نیترات سرب (PbNO۳) در غلظت های ۵۰، ۲۰۰، ۳۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم بر لیتر بود. نتایج نشان داد، فلزات سنگین در سطح ۱ درصد بر جوانه زنی و قدرت بذر ذرت تاثیر معنی داری داشت. سطوح پایین فلزات موجب افزایش درصد جوانه زنی (از ۹۳% به ۹۸% در نیترات سرب و از ۹۳% به ۹۷% در نیترات بیسموت و از ۹۴% به ۹۶% در کادمیوم) و قدرت بذر (از ۱۲۰۰ به ۱۶۰۶ در نیترات بیسموت و از ۱۵۶۸ به ۱۵۹۲ در نیترات سرب) شده ولی سطوح بالا سبب کاهش مقدار آن ها شد. در بین شاخص های سرعت جوانه زنی تنها ضریب سرعت جوانه زنی (CVG) در سطح ۵ درصد و سرعت جوانه زنی روزانه (DGS) در سطح ۱ درصد و در بین شاخص های زمان جوانه زنی متوسط زمان جوانه زنی (MTG)، در سطح ۵ درصد و متوسط زمان جوانه زنی روزانه (MDG) و متوسط زمان لازم برای رسیدن به ۹۰ درصد جوانه زنی در سطح ۱ درصد تحت تاثیر فلزات سنگین قرار گرفت. با افزایش غلظت فلزات سنگین CVG، R۵۰، MDG کاهش و DGS، MTG و D۹۰ افزایش یافتند. یکنواختی جوانه زنی (CU) تنها صفتی است که در بین شاخص های کیفیت جوانه زنی تحت تاثیر فلزات سنگین قرار گرفت و با افزایش غلظت فلزات عدد یکنواختی افزایش یافته که این نشان دهنده کاهش یکنواختی است. معادلات رگرسیونی نیز نشان داد تغییرات DGS، MTG، D۹۰ و CU با درصد جوانه زنی و قدرت بذر معنی دار بود؛ و تغییرات DGS و MDG بیش ترین سهم را در پیش بینی قدرت و درصد جوانه زنی به خود اختصاص داد که نشان دهنده نقش بهتر این صفات در تعیین و ارزیابی قدرت بذر ذرت است.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی ، نیترات بیسموت ، نیترات کادمیوم ، ذرت