جذب روی توسط برخی ارقام گندم در خاکهای تیمار شده با کود معدنی و آلی روی

هدف از این پژوهش بررسی اثر دو رقم مختلف گندم (بکراس و الوند) بر جذب روی در خاکهای تیمار شده با منابع آلی و معدنی روی می باشد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد 25 ، 50 و 100 تن کود گاوی غنی شده ( 800 میلی گرم روی بر کیلوگرم) و تیمار شاهد می باشد. جهت مقایسه اثرهای منابع معدنی و آلی، سه سطح نمک معدنی سولفات روی معادل محتوای روی موجود در کود گاوی غنی شده در نظر گرفته شد. بعد از برداشت گیاه گندم، غلظت روی در اندا مهای ریشه و هوایی به وسیله دستگاه جذب اتمی انداز هگیری شد. برهمکنش رقم گیاه و نوع منبع کودی (آلی و معدنی) تاثیر معنی داری را بر اسیدیته خاک نشان داد، هر چند که اثر سطوح مختلف منبع آلی و معدنی روی بر اسیدیته خاک تاثیر معنی داری نداشت. همزمان با افزایش سطوح کود گاوی غنی شده قابلیت هدایت الکتریکی، گنجایش تبادل کاتیونی خاک و درصد کربن آلی خاک افزایش یافت که این می تواند ویژگ یهای جذب روی را تحت تاثیر قرار دهد. عامل پویایی روی توانایی انتقال روی از ریشه به اندام هوایی گیاه را نشان می دهد. بیشترین عامل پویایی در تیمار 100 تن در هکتار کود گاوی غنی شده مشاهده شد، هر چند که با کاربرد بیشترین سطح کود شیمیایی به کاربرده شد عامل پویایی روی در هر دو رقم کاهش یافت

کلیدواژه ها:

کود گاوی ، غنی سازی ، روی و گندم