به سوی یک گونه شناسی الگو واره ای در معماری و شهرسازی

الگو واره ها به­دلیل نقش راهبری در علم اهمیت اساسی و حیاتی دارد. این راهبری علمی در انعکاس نیاز به یک مجموعه جهان­بینی­ها، چارچوب ها و باورهای مشترک فکری گروهی از اندیشمندان رخ می دهد. در این راستا، تاکنون فهم ابزاری، رویکرد غالب به الگو واره های معماری و شهرسازی بوده است. این مقاله تلاش کرده است به کمک روش تحقیق کیفی و راهبرد گونه­شناسی، به­جای نگاهی ابزاری، الگو واره ها را در قالب یک موضوع پژوهش مورد مطالعه و مداقه قرار دهد. یافته ها بیانگر آن است که ریشه شکل گیری الگو واره ها، در بسط روش شناخت از واقعیت­ها و پدیده ها نهفته است. بدین ترتیب در کنار معرفی یک گونه شناسی جدید، به کمک یک انتظام فکری بین رشته ای، ریشه های الگو واره ها، شناسایی شده و به نظم درآمده است. از طرف دیگر مطابق گونه شناسی ارائه شده، الگو واره ها در سه سطح عام گرا، معنا گرا و عینیت­گرا طبقه بندی شده اند. ریشه شناسی صورت گرفته با تکیه بر بنیان­های فلسفی شکل­دهنده دانش است. همچنین ماهیت عناصر این سه نوع الگو واره­ها، به یکدیگر وابسته و دارای روابط متقابل است. به کمک این دیدگاه، امکان دسته بندی آرا و عقاید و راه­حل­های موجود و آتی در این حوزه از دانش نیز میسر می­باشد.

کلیدواژه ها:

الگو واره ها ، روش ، پروژه روش ، معماری و شهرسازی