نقش زنان در تعلیم و تربیت فرزندان ( با رویکرد زندگی حضرت فاطمه معصومه (س))

تربیت از ابتدایی ترین و اساسی ترین نیازهای زندگی بشری است. خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که فرد در آن پا به عرصه زندگی می گذارد و اولین پایه های تربیت و تعلیم در آن گذارده می شود. وجود محبت و عاطفه در خانواده رمز سعادت و خوشبختی انسان است و کلید بسیاری از مشکلات و راه جلب احترام و رعایت حقوق دیگران است. ضرورت توجه به رشد شخصیت آدمی واهمیت پرورش تن و روان فرزندان موجب شده است که این مساله مهم به عنوان یکی از کارکردهای اساسی نظام آموزش وپرورش به حساب آید، و در صورتی اهداف عالی تعلیم و تربیت تحقق می یابد که هماهنگی با دیگر نهادهای اجتماعی از جمله خانواده به وجود آید. بانوان از ارکان اساسی جوامع بشری به شمار می آیند و عالی ترین نقش سازنده را با عناوین همسر و مادر در دوایر زیستی انسانی و بحث تعلیم و تربیت دارا می باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین خانواده در تعلیم و تربیت فرزندان انجام گرفت. جامعه آماری شامل۲۸۹نفر معلمان مدارس سما استان هرمزگان(۲۱۶ نفربندرعباس،۲۶نفر بندرلنگه،۳۵نفر قشم، ۱۲نفرحاجی آباد)در سال تحصیلی۱۳۹۹-۱۴۰۰بود. نمونه آماری تعداد ۱۶۵ نفر بود که با استفاده ازروش تصادفی ساده و براساس فرمول کوکران جهت انجام پژوهش انتخاب شده بود. این بررسی به روش توصیفی از نوع همبستگی صورت گرفت وجهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های .۱ پرسشنامه استاندارد شیوه فرزند پروری (دیانا بامریند از دانشگاه کالیفرنیا، (۱۹۷۳ ،.۲ پرسشنامه استاندارد جو عاطفی خانواده (هیل برن(۱۹۶۴ استفاده شد. در این پژوهش، پرسشنامه ها به صورت آنلاین در اختیار معلمان قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از توسط نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است فرزند پروری با مقدار بتای ۵/۰۰۱ درسطح آلفای ۰/۰۰۱ پیش بینی کننده معنی داری برای جو عاطفی خانواده ( تعلیم و تربیت خانواده) محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

زنان ، تعلیم و تربیت ، فرزندان .