بررسی رابطه بین روش تدریس فعال (اکتشافی و حل مساله) معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین روش تدریس فعال ( اکتشافی و حل مساله) معلمان با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می-باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روشهای گردآوری داده ها، پژوهشی است. استفاده از روش های تدریس فعال در آموزش و پروش که نهاد آمادگی فرزندان (دانش آموزان) امروز برای زندگی موفق فردا هست، و با به توجه به وضعیت پیشرفت علم و لزوم همسویی دانش آموزان به عنوان افرادی که قرار هست در این جهان و در ارتباط با محیط پیرامونی خود و به اصطلاح در دهکده جهانی زندگی کنند و زندگی پیچیده امروز هم مستلزم تواناییهای حل مساله و اکتشاف راه حلهای موثر و با بهره وری بالا در جهت داشتن یک زندگی خوب در ابعاد مختلف هست، ضرورت توجه به روشهای تدریس فعال - که این روشها دانش آموز محور بوده و دانش آموزان را با واقعیت های زندگی مواجه میسازند را ضروری و حیاتی می سازند. از طرفی، دانش آموزان برای اینکه بتوانند در جوانب مختلف زندگیشان در مراحل مختلف از جمله در مرحله حضور در مدرسه، از نظری روانی و نیازهای روانشناختی در وضعیت قابل قبول باشند تا بتوانند خوب رشد کرده و از این روش های تدریس فعال نهایت بهره وری و سود را داشته باشید باید دارای خودکارآمدی تحصیلی باشند. خودکارآمدی تحصیلی یکی از متغیرهای مهم در بحث وضعیت روانی دانش آموزان هست که بر خیلی از متغیرهای روانی مثل منبع کنترل درونی، عزت نفس، اعتماد به نفس، امید به زندگی و . . . ، دارای تاثیرات مثبت فوق العاده ای است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فعال ، روش تدریس اکتشافی ، روش تدریس حل مساله ، خودکارآمدی تحصیلی