بررسی تاثیر تناسب کلاس درس و استفاده از فناوری آموزشی بر روش تدریس معلمان مقطع ابتدایی (مطالعه موردی: معلمان عشایر استان فارس)

کلاس درس به عنوان مرکز یادگیری دانش آموزان می تواند با وجود فضای مناسب و دسترسی دانش آموزان به انواع مواد آموزشی فرصت یادگیری را برای آنها گسترش دهد. وجود تناسب قابل قبول در کلاس و انواع ابزارهای آموزشی هنگام اجرای روش های تدریس با توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان شرایطی را پدید می آورد که مفاهیم آموخته شده با درک کاملتری دریافت شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تناسب کلاس و فناوری آموزشی بر روش تدریس معلمین عشایر استان فارس می باشد که حجم جامعه با نمونه برابر بوده و شامل تمام آموزگاران مقطع ابتدایی که در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ در آموزش و پرورش عشایر فارس در چهار نمایندگی مشغول به تدریس بوده اند می باشد. روش پژوهش کمی پیمایشی است و برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است، که برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و برای پایایی از آلفای کرنباخ (پرسشنامه تناسب کلاس درس [ ۰/۷۷] و استفاده از فناوری آموزشی [۰/۸۱ ) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس و آزمون t استفاده شده است. بین متغیرهای تناسب کلاس و فناوری آموزشی، با متغیر وابسته (روش تدریس) رابطه معنادار وجود دارد. نتایج نشان داد که متغیرهای تحصیلات، سن و جنسیت معلمین بر تناسب کلاس و استفاده از فناوری آموزشی تاثیری ندارند.

کلیدواژه ها:

تناسب کلاس ، فناوری آموزشی ، روش تدریس ، معلمان و کارشناسان خبره ، آموزش و پرورش عشایر فارس