علیرضا مقدم خمسه - کارشناس ارشد زراعت
جهانفر دانشیان - استادیار پژوهش موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج،
حمید جباری - دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
فهیمه فرجپور - کارشنسا ارشد زراعت

جهت بررسی تاثیر تراکم و کاهش تعداد آبیاری بر عملکرد دانه و خصوصیات زراعی لاین L-17 سویا ، آزمایشی در سال زراعی 1383 به صورت کرت های خرد شده در قالب بلو کهای کامل تصادفی اجرا شد.عامل کاهش تعداد آبیاری شامل سه سطح در کرتهای اصلی (آبیاری پس از 50 ، 100 و150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) و عامل تراکم شامل سه سطح ( 20 ، 30 و 40 بوته در مترمربع) در کرتهای فرعی با 4 تکرار قرار گرفتند. نتایجنشان داد که کاهش تعداد دفعات آبیاری، نتایج نشان داد که کم آبی ارتفاع بوته، فاصله اولین غلاف از سطح زمین و وزن هزار دانه را در سطح 5% وتعداد شاخه فرعی، تعداد و وزن غلاف، تعداد دانه در هر بوته، وزن خشک ساقه و عملکرد دانه را در سطح 1% تحت تأثیر قرار داد. همچنین عامل تراکم بر تعداد غلاف در بوته ( P<0.05 ) وزن غلاف، تعداد دانه در هر بوته و عملکرد دانه مؤثر بود ( P<0.01 ). اثر متقابل تیمارها بر هیچکدام از صفات بجز وزن خشک ساقه ( P<0.01 ) و تراکم بر صفات رویشی گیاه تأثیر نداشت. تراکم بر صفات زایشی بخصوص اجزای عملکرد دانه بجزوزن هزار دانه مؤثر بود. با جمع بندی نتایج حاصل از این می توان گفت که بهترین تیمار برای بدست آوردن حداکثر محصول دانه و صفات مطلوب رویشی و زایشی در گیاه، آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر در هر دور آبیاری و تراکم 20 بوته در مترمربع بوده است

تراکم، سویا، کاهش آبیاری,عملکرد دانه