واکاوی ساختار «ود» و «لو» در قرآن و بررسی چگونگی ترجمه آن در ترجمه های فارسی قرآن
محل انتشار: دوفصلنامه کتاب قیم، دوره: 11، شماره: 25
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KGY-11-25_007
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1400
چکیده مقاله:
یکی از خدمات مهمی که قرآن پژوهان از دیرباز و به ویژه، در دوره معاصر در آستانه قرآن ارائه کرده اند، سعی بر ترجمه آیات قرآن جهت فهم همگانی است. به رغم همه این تلاشها، گاه به دلیل کم توجهی به قواعد ادبی، در ترجمهها لغزش هایی پدیدار گردیده است. از جمله، ترجمه ساختار «ود» و «لو» -که در دوازده موضع قرآن به کار رفتهاند- است. بنابر ادله ادبی-قرآنی، «لو» در این ساختار، مصدریه بوده و با صله اش به تاویل مصدر رفته و مفعول به برای فعل «ود» است و طبق قول بسیاری از لغتنامه های معتبر عربی آنچه که در ساختار فعل «ود» و «لو» معنای تمنی می دهد فعل «ود» و نه «لو» است. بررسی سیزده ترجمه مشهور قرآن، نشان داده که ترجمه ها غالبا یا برای «ود» معادل یابی ناصوابی داشته و با تعابیری چون: «دوست دارد» و «خوش دارد» به خطا رفته اند و یا در ترجمه «لو» با تعابیری چون: «ای کاش» و «کاش» و حرف ربطی «که»، لغزش داشته اند و یا همزمان در ترجمه هر دو واژه «ود» و «لو» اشتباه کرده اند. در ترجمه این دوازده آیه؛ رضایی پنج بار ترجمه صحیح، مکارم چهار نوبت ترجمه صحیح، حداد عادل دو بار ترجمه صحیح، صفارزاده و قمشه ای نیز هر کدام یک نوبت، ترجمه صحیح ارائه کرده اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رسول محمدجعفری
دانشگاه شاهد/هیات علمی
حسین محققی
دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه علامه طباطبایی