ابراهیم مقیمی - استاد، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
منصور جعفربیگلو - دانشیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
مجتبی یمانی - استاد، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
سیدمحمد زمان زاده - دانشیار دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
حمید کامرانی دلیر - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران

پتانسیل لرزهخیزی و فعالیتهای تکتونیکی بخش شمالی سامانه گسلی قم- زفره، براساس روشهای ژئومورفومتری و تطبیق لندفرمی، بررسی شد. برای تطبیق دادههای بهدستآمده، از شواهد میدانی و مورفوتکتونیکی موجود در منطقه استفاده شد. بدین منظور، از اندازهگیری برخی شاخصهای ژئومورفیک و تطبیق آنها با محل گسلهای اصلی و کانونهای لرزهخیز بهرهگیری شد. شاخصهای ژئومورفیک، که در مطالعات مربوط به ارزیابی فعالیتهای تکتونیکی و لرزهخیزی مناطق بیشترین کاربرد را دارند، به دو بخش تقسیم شدند: بخش اول، شاخصهای مربوط به دینامیک سطح؛ بخش دوم، شاخصهای مربوط به دینامیک حوضه. از ویژگیهای شاخصهای ذکرشده حساسیت آنها به حرکات گسلهای شیبلغز و امتدادلغز است؛ از سوی دیگر، بیانگر غالببودن پدیدههای دگرشکلی و بالاآمده نسبت به پدیدههای فرسایشی در مناطق فعال تکتونیکیاند. محدوده مورد مطالعه به ۱۸ قطعه آبراههای تقسیم شد و شاخصهای ژئومورفیک و نقشههای مورفوتکتونیکی آن جداگانه از طریق برنامه الحاقی TecDEM محاسبه و وزندهی شد. نتایج اولیه بهدستآمده نشاندهنده لرزهخیزی و فعالیت تکتونیکی بالا در نزدیکی گسلهای اصلی بخش شمالی زون قم- زفره (جنوب و جنوب غرب استان قم) مانند گسل قم، گسل خورآباد، گسل بیدهند، و گسل کاشان است.

برنامه الحاقی TecDEM, تطبیق لندفرمی, زون گسلی قم- زفره, ژئومورفومتری. شاخص ژئومورفیک, لرزه خیزی