بررسی مشکلات و موانع دوچرخه سواری در شهرها (مطالعه موردی شهر قزوین)

افزایش روزافزون استفاده از وسایل نقلیه شخصی و توجه ناکافی به سامانه حمل و نقل عمومی منجر به شکل گیری و بروز نابه سامانی های ترافیکی و زیست محیطی در عرصه شهر شده است، با همه این اوصاف دوچرخه سواری جایگاه خود را در ساختار حمل و نقل نیافته است. هدف این پژوهش بررسی مشکلات و موانع دوچرخه سواری در شهر قزوین می باشد و روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی - توصیفی است. یکی از عوامل تاثیرگذار برای تشویق شهروندان جهت استفاده از دوچرخه یافتن مشکلات دوچرخه سواری در شهر و اولویت بندی در رفع آن ها می باشد. طبق مجموع بررسی هایانجام شده، شامل پرسشگری انجام گرفته و استانداردهای موجود بااستفاده از روش تاپسیس موانع و مشکلات دوچرخه سواری در شهر قزوین مورد تحلیل قرارگرفت. ۴۲ درصد و ۲۴ درصد از دوچرخه سواران علت نامناسب بودن مسیرهای دوچرخه را وجود پارک خودرو و موانع در این مسیرها ذکر کرده اند و مهم ترین مشکل دوچرخه سواران در شهر قزوین نبود ایمنی کافی جهت تردد در شهر قزوین می باشد. همچنین طبق نتایج بدست آمده ۳۷درصد از دوچرخه سواران در طول سفر خود حداقل یکبار دچار سانحه شده اند که ۲۵ درصد این تصادفات جرحی می باشند.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، ایمنی ، برنامه ریزی ، دوچرخه سواری