بررسی تطبیقی ایده کازانیستان رالز و الگوی حکمرانی در جهان اهل سنت: مطالعه موردی؛ ترکیه و عربستان

 جان رالز در قانون مردمان می کوشد تا نظریه عدالت داخلی خود را به سطح بین المللی بسط دهد، بر این اساس رالز نظریه خود را به دو بخش ایدئال و غیر ایدئال تقسیم می کند. در بخش نظریه ایدئال مردمان لیبرال و غیر لیبرال آبرومندی تصور می شوند که می توانند برای ساختن آنچه رالز آرمان شهر واقع گرایانه می نامد مشارکت جویند. کازانیستان ایده ای است از دل نظریه ایدئال که بر اساس آن کشوری اسلامی تصویر می شود که دین و دولت از هم جدا نیستند، مسلمانان به مقامات عالی می رسند، اما بااین حال حقوق اقلیت های ساکن در آن به رسمیت شناخته می شود. کازانیستان دارای پایگان مشورتی آبرومند است که در آن شهروندان از سپهر عمومی طرد نمی شوند و حاکمان در برابر شهروندان پاسخگو هستند. از دیگر رو خاورمیانه به دلیل تحولات اخیر موسوم به بهار عربی شاهد تلاش برخی کشورها برای ارائه مدل حکمرانی، برای کشورهای درگیر گذار بوده است. ایده اساسی مقاله با این پرسش آغاز شد که کدام یک از دو الگوی ترکیه و عربستان در سه محور ساختارهای اساسی سیاسی، مسئله زنان و حقوق اقلیت ها به ایده کازانیستان رالز، برای طرح ریزی جامعه عادلانه و آبرومند نزدیک تر است؟ در پایان مشخص شد که اعتبار الگوی ترکیه به واسطه دموکراتیزاسیون به دلیل وجود ایده اروپایی سازی است و به مراتب به الگوی رالز در طرح ریزی جامعه عادلانه نزدیک تر است. پژوهش حاضر از روش مقایسه ای به عنوان رهیافت روشی بهره می برد.

کلیدواژه ها:

کازانیستان ، پادشاهی عربستان سعودی ، جمهوری ترکیه ، قانون مردمان ، نظریه عدالت رالز