یاسر حسینی - دانشجوی دکتری زلزله دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی، تهران
رضا کرمی محمدی - دانشیار گروه مهندسی زلزله، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی، تهران

تاب آوری لرزه ای زیر ساخت های عمرانی نقش بسزایی در تاب آوری جامعه بعد از رویدادهای مخرب لرزه ای دارد. تاب آوری لرزه ای به عنوان توانایی یک سیستم سازه ای یا زیر ساختی در بازگشت سریع به عملکرد نرمال در کمترین زمان بعد از زلزله تعریف می شود. استحکام، افزونگی، غنای منابع و سرعت پذیری چهار پارامتر موثر در ارزیابی تاب آوری لرزه ای یک سیستم می باشد که در چهار بعد فتی، سازمانی، اجتماعی و اقتصادی مورد بررسی قرار می گیرد. در این مطالعه، علاوه بر مرور مفاهیم و تعاریف ارائه شده برای تاب آوری به ویژگی ها، ابعاد و نتایج آن پرداخته شده است. سپس اندیس های تعینی تاب آوری لرزه ای مورد بررسی قرار گرفته است. پیش بینی زمان و تابع بازیابی از مهم ترین چالش های ارزیابی تاب آوری لرزه ای می باشد در همین راستا به مرور و مقایسه انواع روش های موجود در ادبیات فنی پرداخته شده است. و در نهایت مفاهیم مرتبط با اندیس های احتمالاتی تاب آوری و انواع روشهای پیشنهاد شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

تاب آوری لرزه ای، آسیب پذیری، زیرساخت، بازیابی