سحر موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری،دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول
امیر طیبی - استادیار طراحی شهری دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول
الیاس مودت - استادیار گروه شهرسازی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول

با توجه به صنعتی شدن جوامع، نظم طبیعی شهرها برهم خورده و می توان گفت که تعامل و مشارکت بین افراد با طبیعت کمرنگ گردیده. برای برقراری ارتباط بین انسان و طبیعت می توان از علم منظر کمک گرفت. رودخانه دز که از محدوده ی مرکزی شهر دزفول می گذرد نقش کلیدی در تعریف منظر شهری دارد. این رود منبع با ارزشی در جهت ارتقای کیفیت محیط از دید زیبایی شناسی، اکولوژیکی، تفرجگاهی و شهرسازی می باشد که متاسفانه در محدوده مورد مطالعه طراحی مناسبی صورت نپذیرفته است. سبزراه ها را می توان به دلیل ماهیت خطی بودن گزینه ی مناسبی برای حاشیه رودخانه ها در نظر گرفت. با توجه به حیاتی بودن رودخانه دز در شهر و نقشی که در سرزندگی محیط برعهده دارد در این تحقیق سعی شده با توجه به طغیان های رودخانه و مسائل زیست محیطی ، امکان ایجاد سبزراه در حاشیه رودخانه بررسی شود. پژوهش حاضر نوعی تحقیق کاربردی و ترکیبی از روش های کتابخانه ای و تحلیلی است و هدف رسیدن به امکان سبزراه شدن با توجه به شرایط حال حاضر حاشیه رودخانه به روش SWOT کمی می باشد.نتایج به دست آمده بیانگر این است که در تحلیل سوات، سایت از نظر تهدید های موجود در شرایط حادی است و از فرصت های موجود استفاده ی لازم به عمل نیامده است ، میانگین های وزنی در دو بخش عوامل داخلی (۰,۰۶) و خارجی ( ۰,۱۷۱) در کمترین مقدار خود است.

امکان سنجی، سبزراه ، رودخانه دز ، SWOT، مشارکت