تحلیل کارآمدیالگوی نه بخشی در کاربریهای گوناگون
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: چهارمین همایش ملی فناوری های نوین در مهندسی معماری، عمران وشهرسازی ایران
- کد COI اختصاصی: BTCONF04_020
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 279
نویسندگان
کارشناس ارشد معماری از دانشگاه شهید بهشتی
چکیده
هندسه یکی از بنیادهای مهم و مشترک بناهای تاریخی ایران است. از میان سطوح تفاوتم کمی وکیفی آن، نحوه ساماندهی فضایی از مهمترین وجوه تاثیرگذار بر شکل گیری بنا و میزان پاسخ دهی آن به نیازهای عملکردی است. الگوی نه بخشی یکی از الگوهای ساماندهی فضایی در معماری ایران است که پیشینه آن به سده نهم پیش از میلاد میرسد. این الگو برای کاربریهای متنوع در دوره های مختلف تاریخی استفاده شده است. هدف مقاله حاضر تحلیل الگوی نه بخشی و رسیدن به علل کارایی آن در پاسخ به نیازهای عملکردی کاربریهای مختلف است. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای است. این پژوهش نشان میدهد که کارآمدی الگوی نه بخشی بهعلت وجود یک فضای مرکزی برای عملکرد اصلی در کانون طرح، و وجود فضاهایی در گوشه ها برای عملکردهای جانبی است. این تفکیک فضایی عرصهبندی فضا از جهت عمومی و خصوصی بودن را نیز شامل می شود. بدین ترتیب که مرکز بنا عرصه عمومی و گوشه ها عرصه خصوصی بناست. ایوانها یا صفه ها در این الگو فضای واسط محسوب میشود و مابین عمومی ترین و خصوصی ترین فضاهای بنا قرار دارد. این فضاها علاوه بر برقراری ارتباط، عملکردهای دیگری نیز با توجه به کاربری بنا دارد. آنها همچنین سلسله مراتب ایجاد میکند و در برخی از انواع این الگو، امکان پیوستگی با فضای مرکزی و ایجاد فضای یکپارچه را نیز فراهم میکند. بنابراین در الگوی نه بخشی هر فضا قابلیت و عملکرد ویژه ای دارد و علاوه بر آنکه هریک فضایی مستقل است، به سهولت امکان برقراری ارتباط با دیگر فضاها را نیز دارد. قابلیت دیگر این الگو در این است که دربرگیرنده دو گونه اصلی درونگرا و برونگراست و این مساله سبب می شود تا بتواند نیازهای عملکردی طیف گسترده ای از کاربریها را پاسخ دهد. همچنین تفاوتهای موجود در بناهای با این الگو به ویژه در گوشه های طرح، نشاندهنده تنوع پذیری الگوی نه بخشی با وجود سادگی طرح آن است.کلیدواژه ها
الگوی نه بخشی، چهارصفه، خانه، آرامگاه، کوشک.مقالات مرتبط جدید
- Assessment of carbon dioxide emissions from ready-mixed concrete production in different strength classes: A case study
- Ultra-High-Performance Concrete (UHPC): Fundamentals, Engineering Applications, and Research Directions
- Crack Detection in Concrete Structures Using Deep Learning: A Review
- A Case Study on Heat of Hydration of a Mass Concrete Foundation Containing Slag Cement
- Major and Strong Earthquake Sequences and the inefficiency of Seismic Hazard Zoning Map: Iran ۲۰۱۷ Mw۷.۴, Turkiye ۲۰۲۳ Mw۷.۸ and Myanmar ۲۰۲۵, Mw۷.۷
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.