منابع رابطه ای ایجاد ارزش در اجرای راهبرد تنوع از طریق توسعه درونی

افزایش تمایل شرکتها به اتخاذ راهبردهای تنوع طی چهار دهه گذشته سبب شده است تا شرکتهای بزرگ چند کسب و کاره رشد کنند. ضرورت آگاهی از مسائل مدیریتی در چنین سازمانهایی تحقیقات بسیاری را پیرامون آنها شکل داده است. یکی از نتایج مهم در این تحقیقات، اهمیت اجرای تنوع در ایجاد ارزش برای شرکتها و مدیریت روابط درونی آنها است. یکی از مکانیزمهای پرکاربرد در اجرای راهبردهای تنوع، توسعه درونی از طریق ایجاد واحدهای مستقل جدیدی است که شرکت مادر سهامدار عمده آنها بشمار می آید. هدف اصلی این پژوهش مطالعه مکانیزمهای ایجاد ارزش در توسعه درونی با استفاده از این روش است. زمانی که این روش به عنوان یکی از راهبردهای توسعه در سطح شرکت به کار گرفته شود، انتظار می رود که بتواند برای واحدهای جدید کسب و کار شرکت ، ایجاد ارزش کند. با این توضیح که این بار عوامل ایجاد ارزش از نگاه شرکتهای فرعی و با استفاده از رویکرد رابطه ای مورد مطالعه قرارگرفته و به طور خاص، در صنعت پتروشیمی ایران آزمون شده است.

کلیدواژه ها:

راهبرد تنوع ، توسعه درونی ، مزیت راهبردی ، سرمایه گذاری درونی توام با منابع رابطه ای ، (ICV) ریسک