بررسی تاثیر نسبت های مختلف کود بیولوژیک نیتروکسین و کود اوره بر عملکرد و اجزا عملکرد ارقام گندم

کاربرد کودهای بیولوژیک بویژه باکتری های محرک رشد گیاه به صورت تلفیق با مصرف کودهای شیمیایی مهم ترین راهبرد تغذیه تلفیقی گیاه برای مدیریت پایدار بوم نظام های کشاورزی و افزایش تولید آنها در سیستم کشاورزی پایدار با نهاده کافی می باشد . در این راستا آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان اجرا گردید. تیمارهای این آزمایش شامل نسبت های مختلف کود اوره و کود زیستی نیتروکسین می باشند که شامل 100 : N1 درصد مصرف اوره، 75 : N2 درصد اوره و 25 درصد نیتروکسین، 50 N3 درصد مصرف اوره و 50 درصد نیتروکسین، 25 : N4 درصد مصرف اوره و 75 درصد مصرف نیتروکسین، 100 : N5 درصد مصرف کود زیستی نیتروکسین. و تیمار دوم شامل 3 رقم گندم کوهدشت ، 19 - N- ، N-80 81-18 می باشد. کود بیولوژیک نیتروکسین توانست سبب افزایش در شاخص های رشد نظیر ارتفاع، تعداد دانه در خوشه، شاخص برداشت، سطح برگ و وزن خشک شود. به نظر می رسد کود بیولوژیک نیتروکسین می تواند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین مناسب برای کودهای شیمیایی در زراعت گندم مطرح باشد

کلیدواژه ها:

گندم ، نیتروکسین ، کودهای زیستی ، کودهای شیمیایی ، مدیریت کود