طراحی و ساخت مایع یونی ایمیدازولیوم کلرید تثبیت شده روی زئولیت-Y و بررسی عملکرد آن به عنوان یک نانوکاتالیزگر کارآمد در سنتز تک-ظرفی ۲-آمینوتیازول ها

در پژوهش حاضر، ابتدا با آگاهی از خصوصیات و مزایای انواع بسترهای نانو حفره، ترکیب ۳-کلروپروپیل تری اتوکسی سیلان به-عنوان یک واکنشگر اتصال دهنده روی بستر زئولیت-Y تثبیت شده و در ادامه با مایع یونی N-متیل ایمیدازولیوم کلرید عامل دار شد (Im-Cl IL@zeolite-Y). سپس ساختار آن با استفاده از تکنیک های مختلف ازجمله FT-IR , XRD, BET، FESEM و EDX مورد شناسایی و تایید قرار گرفت. نانوکاتالیزگر زئولیت-ایمیدازولیوم کلرید فعالیت زیادی را در سنتز ۲-آمینوتیازول از طریق واکنش تک-ظرفی متیل کربونیل، تیواوره و ید در دمای ۸۰ درجه سانتی گراد در حلال دی متیل سولفوکسید (DMSO) نشان داد. در این واکنش ابتدا امکان سنجی واکنش در حضور مقدارهای متفاوت کاتالیزور، حلال ها و دماهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته و پس از بدست آوردن شرایط بهینه، عمومیت روش از طریق سنتز آسان مشتقات ۲-آمینو تیازول انجام شد. مزایای این استراتژی سنتزی کارآمد شامل خلوص بیشتر و زمان واکنش کوتاهتر، عملکرد عالی و جداسازی آسان محصولات، امکان استفاده مجدد از نانوکامپوزیت مایع یونی و دستکاری مناسب است. همچنین، آزمایش های بازیافت، پایداری خوب نانوکاتالیزگر را برای پنج بار بدون از دست دادن قابل توجه فعالیت تایید کرد

کلیدواژه ها:

زئولیت-Y ، مایع یونی N-متیل ایمیدازولیوم کلرید ، نانوکاتالیزگر ، ۲-آمینوتیازول