بررسی سطح آگاهی و عملکرد همراهان در زمینه اقدامات اولیه در مواجهه با بیماران مبتلا به سندروم حاد کرونری

سابقه و هدف: چگونگی عملکرد همراهان بیمار در سندروم حاد کرونری در دقایق اولیه بروز علائم نقش مهمی در پیش آگهی بیماری و مرگ ومیر ناشی از آن دارد. هدف از این مطالعه تعیین آگاهی و عملکرد همراهان از اقدامات اولیه و عوامل مرتبط با آن در مبتلایان به سندروم حاد کرونری مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۹۹ بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، ۴۰۰ نفر از همراهان بیماران با سندروم حاد کرونری مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۹۹، به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به سطح آگاهی و نحوه عملکرد همراهان در دقایق اولیه بروز سندروم، با استفاده از پرسشنامه های محقق ساخته جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، دقیق فیشر و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد میانگین سن نمونه های مورد بررسی ۶۷/۱۱±۴۲/۴۰ سال بود. اکثر همراهان مورد مطالعه زن (۹/۶۲ درصد)، خانه دار (۷/۵۲ درصد) و از اقوام درجه یک بیمار (۵/۹۳ درصد) بودند. تحصیلات اکثر آن ها (۵/۴۰ درصد) زیر دیپلم بود و بیشتر در محدوده شهری (۱/۸۹ درصد) زندگی می کردند. میزان آگاهی اکثر همراهان شرکت کننده در این مطالعه در سطح خوب (۳/۵۴% درصد) بود، اما سطح عملکرد بیشتر آن ها در حد نامطلوب (۱/۳۶ درصد) بود. بین آگاهی و عملکرد، رابطه معنی دار بود (۱۴۳/۰r=) (۰۰۵/۰=P). همچنین بین آگاهی و عملکرد همراهان با سن و سطح تحصیلات شان ارتباط معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری: علی رغم آگاهی خوب نمونه ها، عملکرد بیشتر آن ها در مواجهه با بیماران نامطلوب بود.

کلیدواژه ها:

Knowledge ، Performance ، Patients' companions ، Acute coronary syndrome ، آگاهی ، عملکرد ، همراهان بیمار ، سندروم حاد کرونر