سهیل سبحان اردکانی - (مسوول مکاتبات): دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران.
سیدمیلاد جعفری - عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایران.
مجید احتشامی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: فرآیند الکتروشیمیایی در سال های اخیر به وفور برای تصفیه فاضلاب های صنعتی که دارای اکسیژن خواهی شیمیایی بالا می باشند، به کار گرفته شده است. بنابراین در این مطالعه کارایی فرآیند الکترولیز برای حذف پیراسنجه های اکسیژن خواهی شیمیایی و کل ذرات معلق از فاضلاب صنعتی مورد ارزیابی قرار گرفت.  روش بررسی: فاضلاب واحدهای کشمش پاک کنی شهرک صنعتی سهند ملایر با اکسیژن خواهی شیمیایی و کل جامدات معلق به ترتیب برابر با ۲۶۸۵۰ و ۲۳۲۵ میلی گرم در لیتر جمع آوری گردید. فرآیند الکترولیز شامل یک راکتور با حجم ۹ لیتر و متشکل از ۲ نوع الکترود آلومینیوم و استیل بود که بدون کاربرد هرگونه مواد افزودنی به منظور افزایش کارایی تصفیه فاضلاب در ۳ زمان ماند ۱۰، ۲۰ و ۳۰ دقیقه و ولتاژهای ۱۰، ۲۰ و ۳۰ ولت انجام یافت. پس از انجام هر آزمایش، پساب خروجی راکتور بررسی و کارایی حذف پیراسنجه ها محاسبه شد. یافته ها: نتایج بیانگر آن است که کارایی حذف COD و TSS توسط الکترود آلومینیوم به ترتیب  برابر با ۲۸/۸۸ و ۰۵/۹۵% در زمان ماند ۳۰ دقیقه با ولتاژ ۳۰ ولت و توسط الکترود استیل به ترتیب برابر با ۵۴/۷۶% در زمان ماند ۳۰ دقیقه با ولتاژ ۳۰ ولت و ۵۳/۶۷% در زمان ماند ۱۰ دقیقه با ولتاژ ۳۰ ولت می باشد. نتیجه گیری: با استناد به نتایج، تصفیه الکتروشیمیایی به همراه دیگر فرآیندها همچون افزودن الکترولیت ها، می تواند به عنوان ابزاری به منظور کاهش بار آلودگی پساب صنعتی مورد استفاده قرار گیرد

صنایع کشمش پاک کنی, فاضلاب, فرآیند الکترو شیمیایی, اکسیژن خواهی شیمیایی, کل جامدات معلق