علی داوری - دانشگاه تهران

افزایش سطح فعالیت های کارآفرینانه و توسعه کارآفرینی در یک جامعه، به ایجاد محیطی پیش برنده برای افزایش تعداد کارآفرینان و راه اندازی و رشد شرکتها نیاز دارد. در کشور ما در شرایط فعلی به دلایلی مانند ترکیب جمعیتی جوان کشور، ترویج کارآفرینی و بسترسازی برای آن میتواند راهگشا باشد. بر این اساس در سالهای اخیر، این موضوع مورد توجه دولت قرار گرفته است. این پژوهش با هدف توسعه یک مدل بومی نظام خط مشی گذاری توسعه کارآفرینی و سپس ارزیابی مناسب بودن این مدل مفهومی انجام شده است. باتوجه به شرایط ایران در مدل ارائه شده بر بهبود محیط کسب و کار به عنوان رکن خط مشی گذاری توسعه کارآفرینی تاکید شده است تا نتایج کوتاه مدت و بلندمدت در این زمینه محقق شود. این پژوهش از نوع توصیفی اکتشافی است. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات پرسشنامه با مقیاس -لیکرت است. نمونه آماری پژوهش، ۱۲۰ نفر از اساتید خط مشی گذاری، توسعه کارآفرینی و کارشناسان خبره وزارت خانه های کار، اقتصاد و صنایع در حوزه کارآفرینی در شهر تهران بوده اند. نتایج حاصل از پژوهش، مناسب بودن این مدل مفهومی و روابط آن را نشان میدهد. در پایان نیز پیشنهادهایی برای بهبود توسعه کارآفرینی ارائه شده است.

توسعه کارآفرینی, خط مشی گذاری توسعه کارآفرینی