مریم مصلحی - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.
هاشم حبشی - دانشیارگروه جنگل‎شناسی و اکولوژی جنگل دانشگاه علوم کشارزی و منابع طبیعی، گرگان، ایران.
رامین رحمانی - دانشیار گروه جنگل‎شناسی و اکولوژی جنگل دانشگاه علوم کشارزی و منابع طبیعی گرگان، ایران.
هرمز سهرابی - استادیار گروه جنگلداری دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، نور، ایران.
خسرو ثاقب طالبی - دانشیار موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.

زمینه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی تاثیر فعالیت جنگل‎شناسی گزینشی بر کربن آلی (SOC) و ذخیره کربن آلی خاک (SOCP) در توده‎های آمیخته راش-ممرز در سری یک طرح جنگلداری دکتر بهرام‎نیا استان گلستان انجام گرفت. روش بررسی: نمونه خاک سطحی (۲۰-۰ سانتی‎متری) جهت اندازه‎گیری کربن آلی (OC) و درصد سنگ و سنگریزه و۸۰ نمونه خاک با استفاده از سیلندر جهت تعیین وزن مخصوص ظاهری، از چهار توده یک هکتاری (عمق ۲۰-۰ سانتی‎متری) در سال ۱۳۹۳ برداشت گردید. تیمارها شامل سه جنگل مدیریت شده (شیوه گزینشی) با مدت زمان ۱، ۷ و ۱۰ سال گذشته از آخرین دخالت (به‎ترتیب تیمارهای مدیریت شده ۱، ۲ و ۳) و جنگل مدیریت نشده (شاهد) بودند. سپس کربن آلی و ذخیره کربن آلی خاک محاسبه و با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه مقایسه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد میزان کربن آلی و ذخیره کربن آلی خاک در بین چهار تیمار از اختلاف معنی‎داری در سطح ۵ درصد برخوردار بوده و در تیمار مدیریت نشده بیشترین و تیمار مدیریت شده ۱ کمترین مقدار را داشت. همچنین همبستگی خصوصیات خاک با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بررسی و نشان داد، ماده آلی با وزن مخصوص ظاهری و درصد سنگ و سنگریزه همبستگی منفی دارد. تیمار مدیریت نشده و تیمارهای مدیریت شده ۱، ۲ و ۳ به‎ترتیب ۰۲۱/۲۸۰ و ۰۴۶/۱۲۴، ۴۹۷/۱۴۳ و ۲۹۸/۱۸۱ تن دی اکسیدکربن اتمسفر را برای ذخیره ۳/۷۶، ۸/۳۳، ۱/۳۹ و ۴/۴۹ تن کربن در خاک یک هکتار جنگل (۲۰-۰ سانتی‎متر)، جذب نمودند

شیوه گزینشی, جنگل مدیریت شده, ذخیره کربن آلی خاک, توده راش-ممرز