بررسی توان ضدرادیکالی و ضداکسیدانی دو گونه جلبکی قرمز و قهوه ای سواحل خلیج فارس در استان بوشهر در مقایسه با برگ درخت حرا (Avicennia marina)

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره: 19، شماره: 5
  • کد COI اختصاصی: JR_ESTJ-19-5_016
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 202
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محسن حیدری

دکترای تخصصی گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

عبدالعلی موحدی نیا

دانشیار گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

صبا حسینی

دکترای تخصصی گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه الزهراء(س)، تهران، ایران.

چکیده

زمینه و هدف: برخی متابولیت های ثانویه مشتق شده از گیاهان پتانسیل قوی برای پاکسازی رادیکال­های آزاد می­باشند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه خواص ضداکسیدانی و ضد رادیکالی عصاره برگ درخت حرا (Avicennia marina) در مقایسه با عصاره دو گونه ازجلبک های قهوه ایCystoserriaceae myrica و قرمز Gracilaria corticataسواحل خلیج فارس در استان بوشهر بود. روش بررسی: عصاره گیری به روش خیساندن از دو گونه جلبکی قرمز و قهوه ای و گیاه حرا در سواحل خلیج فارس تهیه گردید. همچنین اثرات ضداکسیدانی عصاره های سه گونه مورد مطالعه با استفاده از آزمون­های  DPPHوRP مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه بالاترین فعالیت ضداکسیدانی با آزمون DPPH را عصاره اتانولی برگ درخت حرا (A. marina) داشت و کم­ترین این مقادیر را عصاره متانولی گونه C.myrica از جلبک­های قهوه ای داشت. بالاترین فعالیت ضداکسیدانی با آزمون RP مربوط به عصاره متانولی گونه C. myrica بود وکم­ترین فعالیت ضداکسیدانی با این آزمون را عصاره اتانولی برگ درخت حرا داشت. بین فعالیت ضداکسیدانی عصاره متانولی گونه C. myrica با آزمون RP با بقیه عصاره­های استخراجی در این مطالعه اختلاف معنی­داری وجود داشت(sig< ۰.۰۵). نتیجه گیری: به طور کلی بهترین فعالیت ضداکسیدانی با آزمون RP را عصاره متانولی حاصل از جلبک قهوه ای C. myrica و بهترین فعالیت ضداکسیدانی با آزمون DPPH را عصاره اتانولی حاصل از برگ حرا (A. marina) نشان دادند.

کلیدواژه ها

خلیج فارس, ضداکسیدانی, DPPH, حرا, جلبک

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.