مقدمه ای به بررسی تعرفه حمل بار و حق دسترسی به شبکه ریالی در ایران

تحقق واقعی افزایش حجم و سه حمل و نقل ریلی بار در ایران در گرو رفع موانع اصلی مانند نرخ تعرفه حمل بار ، نسبت نرخ ریلی به نرخ جاده ای و میران حق دسترسی مالی به شبکه زیر بنایی می باشد. بررسی نشان می دهد در شرایط فعلی هم (قبل از افزایش نرخ انرژی به سطوح واقعی خود) نرخ تعرفه حمل بار ریلی در ایران و نسبت تعرفه ریلی به جاده ای در مقایسه با کشوری مانند آمریکا بالا می باشد. به علاوه نرخ دسترسی به شبکه ریلی نیز در مقایسه با متوسط کشورهای اتحادیه اروپایی بالا می باشد. افزایش بهره وی واگن باری ، نیروی انسانی و خطوط ریلی برای کاهش هزینه ها تنها راهکار موثر در پایین آوردن نرخ تعرفه حمل بار ونسبت نرخ تعرفه یلی به جاده ای می باشد. برخورد عادلانه دولت بین ریل و جاده به منظور کاهش هزینه های حق دسترسی به شبکه یلی (با توجه به مزایا و منافع آن برای جامعه) به سطح 15 درصد نرخ تعرفه حمل بار دو نکته کلیدی برای افزایش حجم و سهم بار ریلی در ایران می باشد که لازم است مورد توجه جدی تصمیم گیران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تعرفه ، نرخ حمل بار ، حق دسترسی ، شبکه ریلی ، اروپا ، آمریکا