شناسایی و رتبه بندی مخاطرات گردشگری بیابان لوت

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 406

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LUTDT02_015

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400

چکیده مقاله:

امروزه گردشگری یکی از منابع اصلی درآمد بسیاری از کشور ها است. با توجه به اهمیت جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی منطقه لوت در زمینه گردشگری و نیز قرار گرفتن این منطقه در فهرست میراث جهانی یونسکو، لزوم مطالعات و تحقیقات گسترده در زمینه های مختلف پرهیزناپذیر و لازم و ضروری است. بیابان لوت به دلیل داشتن جاذبه های گردشگری فراوان، طی سالهای اخیر مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته است. اما به واسطه ویژگیهای محیطی و جغرافیایی این منطقه ممکن است مخاطراتی برای گردشگران اتفاق افتد. با شناسایی و معرفی این مخاطرات می توان از اثرات منفی آن بر گردشگری در این مناطق کاست. بنابراین، در این مطالعه سعی شده است با بررسی تصاویر ذهنی گردشگران ، میزان آشنایی با هر یک از عوامل خطر مقصد مشخص شود. در این پژوهش از شیوه توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. برای تکمیل و تحلیل پرسشنامه ها از مقیاس لیکرت و مدل ویکور و نرم افزار SPSS استفاده شده است و اطلاعات مورد نیاز از دو روش میدانی و کتابخانه ای بدست آمده است. یافته ها نشان میدهند که شاخص اقتصادی و مالی در رتبه نخست قرار دارد، سپس شاخص ایمنی و امنیت در رتبه دوم، شاخص فرهنگی اجتماعی در رتبه سوم، مخاطرات طبیعی در رتبه چهار، بهداشت و امکانات رفاهی هم به ترتیب در رتبه ۵ و ۶ قرار گرفتند. همچنین مشخص شد در متغیرهای تحقیق رتبه اول مربوط به تابش آفتاب شدید و وزش باد است.

نویسندگان

صمد فتوحی

دانشیار ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

رضا منصوری

استادیار ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

مهدی ریگی مطلق

دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان

عارف کردی تمندانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مخاطرات محیطی، دانشکده ی جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

فاطمه کردی تمندانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مخاطرات محیطی، دانشکده ی جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

مهدی میری

دانشجوی کارشناسی ارشد مخاطرات محیطی، دانشکده ی جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، دانشگاه سیستان و بلوچستان