بررسی روند تحولات نظریه نوشهرگرایی و کاربرد آن در ایران
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: سیزدهمین کنفرانس ملی شهرسازی ،معماری ،عمران و محیط زیست
- کد COI اختصاصی: PSHCONF13_010
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 457
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
استادیار گروه شهرسازی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
چکیده
نوشهرگرایی به عنوان یک رویکرد جدید طراحی و برنامه ریزی شهری در انتقاد به شهرسازی دوران معاصر که دارای الگوی پراکنده ،غیر انسانی و ماشینی است شکل گرفته است. این رهیافت آموزه ای از سبک های معماری، رشد هوشمند، مخالفت با توسعه پراکنده و شهرسازی پایدار مبتنی بر حمل و نقل عمومی است. این رویکرد امروزه هدایت و رهبری نسل پست مدرن طراحان و برنامه ریزان را به عهده دارد و یکی از مهمترین رویکردهای برنامه ریزی شهری در این قرن محسوب می شود. هدف از این تحقیق معرفی رویکرد نوشهرگرایی و نحوه بکارگیری آن در کشورهای توسعه یافته ،می باشد. همچنین در این پژوهش به بررسی اصول نوشهرگرایی در ایران وانطباق آن با چهار دوره تاریخی پیش از انقلاب و پس از انقلاب و اصولا تفکیک این اصول با توجه به مولفه های شاخص در هر دوره تاریخی می پردازیم. روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد و گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی-کتابخانه ای با روش تحلیل محتوا با بررسی دیدگاه ها و ایده های مختلف در زمینه نوشهرگرایی و کاربست آن در دوران مختلف تاریخی و شکل گیری آن صورت پذیرفته است. نتایج این پژوهش از سویی همسو و قرین بودن مولفه های شهرسازی در ایران در دوره های تاریخی را نشان داد و از سوی دیگر میتوان اذعان نمود که ماهیت و شکل گیری نهضت نوشهرگرایی ،به منظور بکارگیری در فرایند برنامه ریزی و طراحی شهری در راستای دست یابی به اهداف شهرسازی پایدار بسیار حرکت جدیدی بوده و می تواند منجر به پیدایش فضاهای پایدار در سطح شهرها و محلات گردد.کلیدواژه ها
نوشهرگرایی،محلات شهری،شهرسازی ایران، فضاهای پایدار ،طراحی شهریمقالات مرتبط جدید
- نقش کربن و اثرات دی اکسیدکربن بر آلودگی هوا و سلامت انسان
- اثرات مالچ پاشی در مقابله با بیابان زدایی و مرور سایر روش های اجرایی بیابان زدایی
- منابع و مسیرهای ورود میکروپلاستیک ها به محیط زیست
- چالشهای مدیران امور اراضی در مواجه با تخلفات تغییر کاربری و راهکارهای مقابله با آنها
- ارزیابی اثر زیست پالایی بر پسماندهای صنعتی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.