ناهید درستکار احمدی - دکتری مدیریت تولید و عملیات، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری، دانشگاه سمنان
علی دهقانی - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شاهرود

زمینه و هدف: امروزه مسائل محیط زیست و مقابله با انتشار بی رویه گازهای گلخانه ای به یکی از مهم ترین دغدغه های کشورها تبدیل شده است. این پژوهش باهدف بررسی میزان انتشار آلایند گی در صنایع مختلف و رتبه بندی این صنایع بر مبنای مخرب ترین گازهای گلخانه ای از قبیل دی اکسید کربن، کربن منوکسید، گاز متان، اکسید نیتروس، اکسیدهای نیتروژن، ذرات معلق، دی اکسید گوگرد و تری اکسید گوگرد تدوین شده است. روش بررسی : در این پژوهش پس از شناسایی مهم ترین گازهای آلاینده بر اساس مرور ادبیات و استفاده از میانگین داده های ۵ سال اخیر از مرکز آمار ایران، با استفاده از روش آنتروپی شانون وزن هر یک از گازهای آلاینده تعیین شده و با استفاده از روش ویکور و نرم افزار MATLAB، آلاینده ترین بخش اقتصادی شناسایی گردید. یافته ها:  بر اساس روش آنتروپی شانون مشخص گردید که گاز دی اکسید کربن با وزن ۳/۰ دارای بالاترین ضریب اهمیت در بین گازهای گلخانه ای آلاینده است. بر اساس یافته های حاصل از روش ویکور، بخش حمل و نقل بر مبنای شاخص سودمندی، ویکور و شاخص تاسف بیشترین میزان آلایندگی و انتشار گازهای گلخانه ای را در بین بخش های یادشده به خود اختصاص داده است. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، بخش حمل و نقل  نقش عمده ای در انتشار گازهای گلخانه ای ایفا کرده و به عنوان آلاینده ترین عامل محیط زیستی شناسایی شده است. بنابراین توجه به مولفه های ساختاری و فرهنگی مرتبط با حوزه حمل و نقل از اهمیت ویژه ای نسبت به گذشته برخوردار شده است. استفاده از تکنولوژی های مربوط به حمل و نقل سبز، سرمایه گذاری در حمل و نقل عمومی، فراهم نمودن زیرساخت های مرتبط با وسایل نقلیه غیر موتوری را می توان به عنوان راه کارهایی برای کاهش آلایندگی در این بخش مطرح کرد.

گازهای گلخانه ای, انتشار آلاینده های محیط زیست, بخش های اقتصادی, تکنیک ویکور