بررسی میزان غلظت ذرات معلق در ایستگاه های زیرزمینی متروی شهر تهران و مقایسه آن با غلظت های محیطی
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره: 22، شماره: 6
- کد COI اختصاصی: JR_ESTJ-22-6_024
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 202
نویسندگان
دکترای مهندسی محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
دانشیار گروه مهندسی محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (مسوول مکاتبات).
استاد گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران،
دانشیارگروه مهندسی مکانیک، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران. ،
چکیده
زمینه و هدف: خطوط مترو ۲۰ درصد از سهم کل جابجایی مسافر در شهر تهران را بر عهده دارند. ذرات معلق از مهمترین آلاینده های اصلی موجود درایستگاه های مترو هستند و افزایش غلظت آن ها منجر به پیامدهای بهداشتی متعددی برای مسافران و کارکنان مترو می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان غلظت PM۱۰و PM۲.۵ در چهار ایستگاه زیرزمینی مترو (آزادی، انقلاب، توحید و ولی عصر) و مقایسه آن ها با غلطت این ذرات در هوای آزاد، انجام شد. روش بررسی: اندازه گیری غلظت های فصلی ذرات معلق (فروردین ۱۳۹۵ الی فروردین ۱۳۹۶) به مدت یک هفته در ماه های میانی هر فصل، در ساعات ۸ صبح الی ۱۲ ظهر و در سه نقطه در داخل هر ایستگاه (ورودی، میانی و خروجی) و محیط خارج آن انجام شد. سپس نتایج حاصله با استانداردهای مربوطه مقایسه گردید . یافته ها: منابع اصلی ذرات معلق در ایستگاه های مترو ناشی از تردد مسافران، فعالیت پیستونی قطار، نظافت محیط داخل ایستگاه، عملیات تعمیر و نگهداری، ترمز، سایش چرخ و ریل و سیستم های تهویه ایستگاه بودند. نتایج اندازه گیری ها در این تحقیق نشان داد که میانگین سالانه غلظت PM۱۰و PM۲.۵ در چهار ایستگاه های متروی مذکور به ترتیب ۶۸ و ۴۷ میکروگرم برمترمکعب و در هوای آزاد اطراف این ایستگاه ها به ترتیب ۴۲ و ۲۹ میکروگرم بر مترمکعب بوده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که در محیط داخل چهار ایستگاه زیرزمینی متروی مورد نظر، میزان میانگین سالانه غلظت PM۱۰و PM۲.۵ به ترتیب، ۵/۱ – ۷/۱ برابر مقدار غلظت آن ها در هوای آزاد بوده است.کلیدواژه ها
ایستگاه زیرزمینی مترو, اندازه گیری میدانی, PM۱۰, PM۲.۵, محیط آزاد, غلظت متوسط سالانه ذراتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.